ৰহস্যৰে ভৰা এহাল দম্পতীৰ কলংকিত অধ্যায়:

 

( ৰিয়ানৰ জেল হব নেকি ? আচলতে নম্রতাৰ হত্যাকাৰী কোন ? নম্রতাৰ সন্তানৰ পিতৃ কোন !)

তাক দেখাৰ লগে লগে ৰিয়ান ৰ গা কপি উঠিল | হাৰে ইমান প্রতাৰক | ইমান ডাঙৰ বিশ্বাসঘাটকতা | এইখন পৃথিৱীত সি এতিয়া কাক বিশ্বাস কৰিব | 

- মোহন কাই ?তই ও ,,,,

ৰিয়ানৰ দুচকুত খংৰ উদগীৰণ পৰিস্ফুত হ'ল | সি যেন এতিয়া সি গৈ তাৰ ডিঙিত খামোছি ধৰিব " ঐ তই ও খাই পাত ফলাৰ জাত নেকি ? "

- ঐ তই ক' তই কি কি দেখিছিলি ?

অফিচাৰ জনে মোহনক সুধিছিল | 

- ছাৰ , মই সিদিনা ৰিয়ান হতৰ ঘৰত গৈছিলো | তেনেতে মই গৈ দেখিছিলো নম্রতা আৰু ৰিয়ানৰ তৰ্ক বিতৰ্ক | শেষত ৰিয়ানে নম্রতাৰ ডিঙিত খামোছি ধৰিছিল | আৰু তাইৰ ডিঙিত গামোছা খনৰে বান্ধি ফেনত ওলোমাই থৱ খুজিছিল | তেনেতে মই গৈ , ,   

- ঐ তই ও ইমান ডাঙৰ মিছলীয়া | ঐ কিয় পাহৰি গ'লি তই ! যেতিয়া তোৰ পত্নী বেমাৰত মেডিকেলত পৰি আছিলে আমাৰ দেউতাই তোক পইচাঁ দি সহায় নকৰা হেতেন ! তই তোৰ পত্নীক কেতিয়াওঁ ঘূৰাই নাপালি হেতেন | তই কিয় পাহৰি গ'লি মোহন কাই ! কিয় পাহৰি গ'লি ? যেতিয়া তোৰ ছোৱালী ক কলেজত এডমিচন দিবলৈ পইচাঁ নাছিলে আমাৰ দেউতা আৰু মই নিদিয়া হতেন তই তোৰ ছোৱালীক শিক্ষীত কৰিব পাৰিলি হৈ নে ?

- তাৰমানে তই কি কব খুজিছ ,ই কোৱা কথাবোৰ মিছা ?

অফিচাৰ জনে ৰিয়ানক সুধিছিলে |

- হয় ছাৰ মিছা কথা সকলোবোৰ | আচলতে আমি সকলোকে বিশ্বাস কৰি শেষ হৈ গ'লো | ঐ মোহন কাই এটা ইমান ডাঙৰ মিছা কথা কবলৈ,কাৰোবাৰ জীৱনৰ লগত খেলিবলৈ তহতৰ বুকু খন এবাৰ ও নকপে নে !

- ঐ তই ক'চোন কথাবোৰ সঁচা নে মিছা ?

অফিচাৰ জনৰ কথাত মোহনে কৈছিলে |

- সঁচা ছাৰ মই কিয় মিছা কম |

মোহনৰ কথা শুনি ৰিয়ানে নিজক নিয়ন্ত্রন কৰিব নোৱাৰিলে | সি ধৰ্য্য হেৰুৱাই পেলালে |

- ছাল্লা,খাই পাত ফলাৰ জাত তোক মই 

সি মোহনৰ ডিঙিত চেপি ধৰিলে | লগে থানা খনৰ চিপাহী বোৰে তাক তানি আনিলে |

- ঐ ছুপ,এইখন থানা হয় ,গতিকে ইয়াত আচামিৰ দৰে থাক নহ'লে ,,,,,,

অফিচাৰ জনে খংত ৰিয়ানক ক'লে |

- দেখিলে ছাৰ সি এনেকে মানুহক ডিঙিত চেপি ধৰে | 

- ঐ তোক মই মাৰি পেলাম |

ৰিয়ানৰ খংত ওলাইছিল শব্দবোৰ | সি যেন এতিয়াই মোহনক ডিঙি চেপি মাৰি পেলাৱ |

- দেখিলে ছাৰ ই হত্যাকাৰী হয়,ই মানুহক এনেকে হত্যাকৰে | 

- হব তই এতিয়া যা,আৰু শুন মই যেতিয়া বিচাৰিম তই থানাত আহিব লাগিব |

- হব ছাৰ |

মোহনে ৰিয়ানৰ ফালে এবাৰ চাই ওলাই গ'ল |

চিপাহী কেইজনে ৰিয়ান আকৌ লকআপত ভৰাই থলে | সি হিংস্র শিংহ ৰ দৰে ফোপাই আছিলে | সি আজি বুজিলে সি আৰু ইয়াৰ পৰা ওলাৱ নোৱাৰিব | সি নিশ্চয় ৰঙা ঘৰৰ আলহী হব লাগিব | যেতিয়া আজি তাৰ পক্ষত কোনোৱে নাই |সকলোৰে অভিযোগ এতিয়া সিয়ে হত্যাকাৰী | সি নিজৰ মূৰটো দেৱাল খনত মাৰি দিলে | লগে লগে তাৰ কপালৰ পৰা বৈ আহিল তেজ |

" এনেকে জীয়াই থকাতকৈ মৰি যোৱাই ভাল , অ দেউতা মোক আহি লৈ যোৱা না |

আজি কিমান দিন হ'ল মাক দেখাই নাই ,মাক চাবলৈ বৰ মন গৈছে | মোক মুক্ত কৰি দিয়া না | মই আৰু নোৱাৰো অ দেউতা ,জীৱনৰ তৃষ্ণা মই হেৰুৱাই পেলাইছো | অভিশপ্ত ফুলশয্যাৰ পৰা মোৰ জীৱনটো হ'ল গৈ এতিয়া এটা অভিশপ্ত জীৱন | " |

               বগা সাজ,সিন্দুৰ বিহীন উকা কপাল,আউলি বাউলি ছুলিৰে ৰাস্তাৰে খোজ কাঢ়ি গৈ আছে ৰিয়ান ৰ মাক | মুখত এটা মিঠা হাঁহিৰে সকলোকে আদৰনি  জনোৱা ,ধুনীয়া মানুহ জনীৰ আজি শেতা পৰা এখন মুখ,ক'লা পৰা চকুৰ গুৰি | চকুপানী বোৰ গাল খনতে শুকাই গালৰ জীপালতা বোৰ নোহোৱা হৈছে | মানসিক ভাৰসাম্য হেৰুৱাই পেলাইছে মানুহ জনী |

ৰাস্তাৰে যোৱা কিছুমান মানুহে ঘূৰি ঘূৰি চাইছে আৰু হাঁহি হাঁহি গৈছে | যিজনী মানুহক আগতে দেখিলে এচামে বাইদেউ বুলি সম্বোধন কৰিছিলে | সেইবোৰ মানুহে আজি তেখেতক দেখি মুখ কোচাইছে |

- পাগলী,পাগলী

- ঐ এইফালে চা পাগলী এজনী আহিছে !

- পাগলী ,পাগলী

ৰাস্তাত খেলি থকা সৰু ল'ৰা ছোৱালী বোৰে ৰিয়ানৰ মাকৰ তেনে অৱস্থা দেখি পাগলী পাগলী বুলি জোকাইছে |

কিন্তু কি কৰিব ! কাক বুজাৱ যে মই পাগলী নহয় ! কাক কব আমি হত্যাকাৰী নহয় | সিহতৰ কথা আওঁকান কৰি মানুহ জনী আগুৱাই গৈছিল | তেনেতে আহি আছিলে এজনী মাকৰ লগত এটা ছয়/সাত বছৰীয়া সন্তান |

- মা এইজনী পাগলী হয় ন ?

- উম !

- মানুহ কেতিয়া পাগল হয় মা ?

- যেতিয়া মানুহে অপকৰ্ম কৰে,মানুহে মানুহক হত্যা কৰে তেতিয়া মানুহৰ এনে অৱস্থা হয় |

লগে লগে যেন তেখেতে কব " নাই নাই মোৰ ল'ৰা হত্যাকাৰী নহয় , এদিন তোমাৰ ও তেনে দিন আহিব কাৰন তুমি ও এজনী মাতৃ, তোমাৰ ও এটা সন্তান আছে | " কিন্তু মুখৰ ভিতৰতে ৰৈ গ'ল শব্দ কেইটা |

             আজি ৰিয়ানৰ মাকে ওচৰ চুবুৰীয়া মানুহ খিনিৰ ওচৰত সহায় ভীক্ষা খুজিৱ আহিছে | মানুহ জনী বৰ্মন নামৰ ব্যৱসায়ী জনৰ ঘৰত সোমালে |

- আপুনি 

চৌহদৰ সন্মুখতে বৰ্মনৰ পত্নীয়ে তেখেতক লগ পালে |

- হয়

- কিয় আহিছে আমাৰ ঘৰত ?

- সহায় বিচাৰি,ভীক্ষা বিচাৰি | আপোনালোকক মই হাত জোৰ কৰিছো | আপোনালোকে আমাক সহায় কৰক | আইনৰ ওচৰত গৈ আমি হত্যাকাৰী নহয় বুলি সাক্ষী দিয়ক |

- নাই নাই আমি নোৱাৰো,আপুনি এতিয়া যাওঁক,আপোনালোকৰ নিচিনা মানুহৰ লগত কথা পতাই অপৰাধ |

লগে লগে মানুহ জনীয়ে গেট খন বন্ধ কৰি দিলে |

- শুনক চোন আপোনালোকে আমাক ভুল বুজি আছে,আমি হত্যাকাৰী নহয় |বিশ্বাস কৰক |

             নাই বৰ্মনৰ পত্নী গ'লগৈ | বিষাদগ্রস্ত মনৰে ৰিয়ানৰ মাকে আকৌ আগুৱাই গ'ল | কোনোবা নহয়টো কোনোবাই সহায় কৰিব | মনত আশা এটা পুহি ৰাখিলে | লাহে লাহে মানুহ জনী ভাগৰি পৰিল খুৱ পানীৰ পিয়াহ লাগিলে | কাৰন আজি ইমান দিন হ'ল পেটত একো এটা পৰা নাই | ৰাস্তাৰ কাষৰ আহমেদ ৰ হোটেল খনত সোমাই গ'ল | আৰু পানী খাৱ লওঁতে আহমেদে ক'লে -

- আপোনালোকক আমি এনে মানুহ বুলি ভৱা নাছিলো কিন্তু ,এতিয়া আপোনালোকক আমি ঘৃনা কৰো | গতিকে আমাৰ হোটেলত নাহিলে ভাল পাম |

- কিন্তু বোপা

- হব আপুনি আৰু মোক চলাহী কথাৰে বুজাৱ নালাগে |

বুকুত শিলে বিন্ধা দি বিন্ধিলে | পানী আধা খোৱাকৈ দুৰ্ভগীয়া মানুহ জনী ওলাই আহিল | আহিয়ে চুবুৰীৰ দাসৰ ঘৰত সোমালে | দাসৰ সৰু ল'ৰা - ছোৱালী দুটাই বাহিৰতে খেলি আছিলে | 

- মাজনী দেউতা ঘৰত আছে নে ?

তেনেতে সৰু ল'ৰা জনে হাতত থকা ব'লটো ৰিয়ানৰ মাকলৈ মাৰি পঠালে |

- যা পাগলী |

ৰিয়ানৰ মাকে কপালত দুখ পালে | তেনেতে দাস ওলাই আহিলে | 

- দেউতা পাগলী এজনী আহিছে |

- আপুনি ?

- হয় ,আপোনাৰ ওচৰত সহায় বিচাৰি আহিছো |

- বোৱাৰী হত্যা কৰা মানুহক আমি সহায় নকৰো |আপুনি যাৱ পাৰে !

- শুনক চোন আপুনি !

- নাই মই একো নুশুনো ,ওলাই যাওঁক |

             চাদৰৰ আছলৰে চকুপানী মছি মছি মানুহজনী ওলাই আহিল | তাৰ মানে দুখৰ সময়ত কোনো কাষত নাথাকে | যি মানুহে এটা সময়ত সিহতক সন্মানৰ চকুৰে চাইছিল সেই মানুহে আজি সিহতক কুকুৰৰ কৰাৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰিছে |

লাহে লাহে তেখেতে কালি মন্দিৰটোৰ ফালে আগুৱালে |আৰু মন্দিৰৰ সন্মুখত চকু দুটা মুদি প্রাৰ্থনা কৰিলে |

" মা , এইবোৰ আমাক কি খেল দেখাইছা ! কিয় আমাৰ ঘৰ খন থান বান কৰি পেলালা,আমি কি ভুল কৰিছিলো মা | তুমি আমাক সহায় কৰা,তুমি আমাক ন্যায় দিয়া মা ,মোৰ ল'ৰাটোক আৰু শাস্তি নিদিবা মা নিদিবা "

        " হত্যাকাৰীক ফাঁচি দিয়ক " আমাক ন্যায় লাগিৱ " " নম্রতা বৰুৱাক ন্যায় দিয়ক " " বোৱাৰী হত্যাকাৰীক ফাঁচি দিয়ক " |

আজি থানাৰ সন্মুখত জোৰদাৰ প্রতিবাদ | নম্রতাৰ নিজা গাওঁ আৰু ৰিয়ানৰ চুবুৰীৰ মানুহৰে ভৰি পৰিছে থানাৰ চৌহদ | আজি ৰিয়ানক হাজোতত ভৰ্ত্তি কৰা হব | হাজোতৰ পৰাই চলিব নম্রতাৰ হত্যাৰ আৰৰ ৰহস্য |

চিপাহীয়ে ৰিয়ানক লক আপৰ পৰা উলিয়াই আনিছিল | দিনে দিনে দুৰ্বল হৈ পৰিছিল সি | চকুৰে সি একো দেখা নাছিলে | মাত্র ধাৰাসাৰে বৈছিল চকুপানী |

               বিচাৰিছো মাথো এবাৰ

                আহি দিয়া,দিয়া দেখা

                  দিয়া দেখা জীৱনৰে

                 শেষ নিশা |||

সি ভাগি পৰিছিল | জীৱন ধংসৰ এক যাত্রা | নভৱাকৈ হোৱা ঘটনাই তাক শেষ কৰি দিলে | তাক দেখাৰ লগে লগে প্রতিবাদ কাৰীৰ চিঞৰ বাখৰ বাঢ়ি গৈছিল | মুঠৰ ওপৰত এক হুলুস্থুলীয়া পৰিবেশ | তেনেতে প্রতিবাদ কাৰীৰ ফালৰ পৰা তালৈ শিল নিক্ষেপ কৰিছিল | শিল আহি তাৰ কপালত আঘাট কৰিছিলে | আৰু লগে লগে বৈ আহিছিলে কপালৰ ওফন্দা অংশৰ পৰা তেজ | ৰব বন্ধ কৰক আপোনালোকৰ নাটক | ৰিয়ান দা হত্যাকাৰী নহয় | আপোনালোকে মিছা সন্দেহত মানুহ জনক কিয় শাস্তি দিছে | আৰু ৰিয়ান দাৰ জেল হব নোৱাৰে |

- মিছা কথা ! ৰিয়ান হত্যাকাৰী হয় | 

লগে লগে প্রতিবাদ কাৰীৰ শিল গুটি নিক্ষেপ |

- ৰব আপোনালোক শান্ত হওঁক ,নহ'লে আমি গুলি কৰিবলৈ বাধ্য হম |

কিন্তু নাই পুলিছৰ কথালৈ কাৰো ভ্রুক্ষেপ নাই | সকলো ফালে হৈ চৈ লাগিল |

আৰক্ষী ও আঘাটপ্রাপ্ত হ'ল | শেষ ত আৰক্ষীয়ে প্রতিবাদ কাৰীক লক্ষ্য কৰি গুলি কৰিলে |

- আহ! মৰিলো 

লগে লহে ধলি পৰিল এটা জীৱন্ত দেহ ! তেজেৰে লুতুৰি পুতুৰি হ'ল এটা দেহ |

- নাই,,,,,,,,

ৰিয়ানে চিঞৰি দিলে |||

ক্ৰমশ……

প্ৰথমখণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_789.html

দ্বিতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_504.html

তৃতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_491.html

চতুৰ্থ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_986.html

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page