ৰহস্যৰে ভৰা এটা দম্পত্য জীৱনৰ কলংকিত অধ্যায় : Assamese Storyboard

আজি সিহতৰ ফুলশয্যা নিশা | কিমান আশাৰ,বিবাহৰ পিছৰ প্রথমটো মধুৰদিন |বহু প্রতিক্ষীত দিনটোক লৈ ৰিয়ানে বাট চাই আছিলে |( Assamese Storyboard )

আজি একৈছ শতিকাৰ ল'ৰা হৈও কোনো ছোৱালীৰ লগতে প্রেমৰ সম্পৰ্ক নাছিলে | মাক - দেউতাকে চাই দিয়া ছোৱালীজনীৰ লগতে সি এখন সুখৰ সংসাৰ গঢ়িবলৈ আগুৱালে | তাৰ লাজ ও লাগিছে কাৰন অইন ল'ৰাৰ দৰে বিয়া ঠিক হোৱাৰ পাছতো সি তাইৰ লগত কথা পতা নাই | কি কব,কেনেকে আগবাঢ়িব ! 

              সি তাৰ কোঠাত সোমাই আহিছিলে | তাই বিচনা খনত শুই আছিলে | হেহঃ তাৰ চিন্তা হ'ল কেনেকে জানো আগুৱাব | কি কব বাৰু তাইক | নাই নাই তাৰ লাজ লাগে | সি কোঠাৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই আহিলে | চেহঃ বৰ দিগদাৰ হ'ল কি কৰিব বাৰু সি এতিয়া ! উম সি তাৰ বন্ধু ৰঞ্জনক ফোন লগালে ,,,,,,,,,

- হেল্ল' ৰঞ্জন

- অ ৰিয়ান ক' ভাত খালি !

- উম খালো |

- পিছে ন-কইনা ই বনালে ?

- ঠিকে,ঐ শুন না এইবোৰ বাদ দে,মোক কথা এটা কচোন !

- কি ?

- মানে আজি আমাৰ,,,,,,,,,,

- ক' ৰৈ গ'লি যে 

- মানে ,,,,,,

- ফুলশয্যা নিশা |

- অ অ , এতিয়া কথা হ'ল কৰ পৰা কেনেকে কি আৰম্ভ কৰো মই মানে একো উপায় পোৱা নাই !

- এটা কাম কৰ কাইলৈৰ পৰা মোৰ তাত টিউচন ল'

- হাৰে ভাই ধেমালী বাদ দে না |

- চা তই তাইৰ কাষত যা,,বিচনা খনত বহি ল' ,অ ৰহচোন তোৰ ওৱাইফৰ নাম কি আছিলে,,,,

- নম্রতা

- অ ,, নম্রতা আজিৰ পৰা এইখন ঘৰৰ দায়িত্ব তোমাৰ ওপৰত |

লাহেকে তাইৰ হাত খন তোৰ দুহাতৰ মাজত তানি লবি,জোৰকৈ মুছি মাৰি ধৰিবি আৰু কবি,,,,সুখে দুখে প্রতিটো পলে যেন আমি ইজনে সিজনৰ কাষত থাকো ! লাহেকে তাইক বুকৰ মাজত তানি আনিবি তাইৰ মেঘালী ছুলি তাৰীত তোৰ হাত খন ফুৰাই দিবি ! আৰু কবি আজিৰ পৰা যেন আমাৰ এটা প্রেমৰ আৰম্ভনী হয় ,যি প্রেম জীৱনে মৰনে আমি এক হৈ থাকিৱ পাৰো | লাহেকে তই বিচনাত পৰি যাৱি তাইক বুকুৰ মাজত তানি নিবি তাইৰ কপাল খনত চুমা এটা আকি দিবি লাহে লাহে,,, ,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, বুজিলি মুৰ্খ ?

- থেনকচ্ বুজিলো দে 

- ঠিক আছে তেন্তে হেপি চুহাগ ৰাত বাই বাই,,,,,,

               ৰঞ্জনে ফোনটো ৰাখিছিলে |সি আকৌ ৰুমত সোমাই গৈছিলে  | দেখিছিলে তাই শুই আছিলে | সি লাহে লাহে তাইৰ ওচৰ চাপি গৈছিলে | বুকুখন ধিপিং ধিপিং মাৰিছিলে |লাহেকে সি বিচনাত তাইৰ কাষত বহি লৈছিলে | সি দেখিছিল তাই তাৰ ফালে পাছফাল হৈ শুই আছিলে |

- নম্রতা ,হেই নম্রতা

তাইৰ মাত পোৱা নাছিলে |

- তোমাৰ চাগে ঘৰলৈ মনত পৰিছে ন ? দুখ কিয় কৰিছা আমাৰ এইখন ঘৰটো মা-দেউতা আছে নহয় | দুখ নকৰিবা | আৰু তুমিটো মাজে সময়ে মা দেউতাৰ ওচৰত যাবাই | মই বুজি পাওঁ ছোৱালী মানুহৰ জীৱনটো বৰ কষ্টকৰ | এখন ঘৰ ত্যাগ কৰিব লাগে | সি তাইৰ হাত খনত ধৰি লৈছিল নম্রতা,,,,,,,,

- চাওঁ এৰি দিয়ক |

তাই জোৰকৈ হাত খন এৰুৱাই নিছিলে |

- নম্রতা !

- আপুনি কিহৰ অধীকাৰত মোৰ হাতত ধৰিছে ?

- আৰে মই তোমাৰ স্বামী নম্রতা |

- আপোনাক মই কথা এটা কবলগীয়া আছে !

- কি কথা,কোৱা ,,,,,,,

- আপুনি এমাহ দিন মোক স্পৰ্শ কৰিব চেষ্টা নকৰিব |

- কিন্তু কিয় ?

- কাৰন মোৰ এটা ব্রত আছে | এই ব্রত শেষ হবলৈ দিয়ক |

- কিন্তু এই ব্রত কিহৰ নম্রতা |

- সেয়া মোৰ একান্তই ব্যক্তিগত |

তাৰ মনটো ভাগি গৈছিল ,আজি প্রথম দিনাই পত্নীৰ পৰা সি পালে বঞ্চনা অবহেলা | 

              সি মনৰ দুখ মনতে ৰাখি থলে , কাষৰ বিচনা খনত সি পৰি থাকিল এজন নিসংগ মানুহৰ দৰে | কিয় তাইৰ মন মিলা নাছিলে নেকি তাৰ লগত ? নে পচন্দ হোৱা নাছিলে তাক ! তেন্তে কিয় বিয়াত বহিছিল তাৰ লগত |বহুত প্রশ্ন আগচি ধৰিছিল তাক | তাৰ নিৰ্মল মনটোক গ্রাস কৰি পেলাইছিল বিষাদে | তেনেকে সি টোপনি গৈছিল |

            ৰাতিপুৱা তাই বিচনাৰ পৰা উঠি গৈছিল | তেনেতে তাৰ কোঠাত কিবা বিশেষ কামত তাৰ মাক সোমাই আহিছিলে | আহিয়ে মাকে দেখিছিলে সি সেই আগৰ সৰু বিচনা খনত শুই আছিলে |

- ৰিয়ান 

মাকৰ মাতত সি টোপনিৰ পৰা সাৰ পালে |

- অ মা

- তই এইখন বিচনাতে পৰি আছ যে |

- নাই মা গৰম লাগিলে সেয়েহে ফেন খন এইখন বিচনাৰ ওপৰতে আছে আহি গ'লো |

মাকে আৰু কোনো উত্তৰ নিদিলে,চিধাই কোঠাৰ পৰা ওলাই গ'ল | 

নাই নাই সি তাইক মাক দেউতাকৰ চকুত বেয়া কৰিব নোৱাৰে | সিহতৰ যেন কোনো গোপন কথা মাক দেউতাকে গম নাপায় | পালে তেখেত সকলেওঁ বহুত দুখ পাব |( Assamese Storyboard )

           

সি বিচনাৰ পৰা উঠি গা ধুই অফিচ ওলাই গ'ল | অফিচত গ'লেওঁ তাৰ মনটো আজি বিশেষ ভাল লগা নাই |কাৰন কি হব তাৰ সংসাৰ খন | কিয় তাই এনেকুৱা কৰিছে তাক | সি আজি বুজি পালে যে সংসাৰৰ সপোন দেখা সহজ কিন্তু,,,,,,,,,,

- ৰিয়ান

- অ ৰঞ্জন 

- কেনে গ'ল চুহাগ ৰাত !

- ভালে ,,,,

- কি হ'ল বৰষুণ আহিৱ যেন পাওঁ

- নাই অ গাটো ভাল লগা নাই |

- কিয় ন কইনাৰ লগত গোটেই ৰাতি কথা পাতিলি চাগে,,,,

কথা খিনি কৈ কৈ ৰঞ্জন গ'ল |

সি যেন আজি সকলোৰে পৰা পলাৱ লগা হৈছে, দুখত থাকিওঁ সুখৰ অভিনয় কৰিব লগা হৈছে | সি তাইলৈ এবাৰ ফোন লগালে | ব্যস্ত আছিলে তাই | কিছু সময় পাছত আকৌ লগালে ,,,,,

- হেল্ল'

- কি কৰিছা ?

- শুই আছো |

- নম্রতা তুমি কি খাই,ভালপোৱাঁ ?

- কিয় সুধিলে ?

- নহয় মানে মই অফিচৰ পৰা যাওঁতে ৰেষ্টুৰেন্ট ৰ পৰা লৈ যাম |

- নালাগে দিয়ক , মই একো খাই ভালনাপাওঁ কাম কৰক |

        তাই ফোনটো কাতি দিছিলে | তাৰ হিয়া খন ভাগি গৈছিলে |

         অফিচৰ পৰা ঘৰত আহি সি তাইক চিঞৰি চিঞৰি মাতিছিল |

- ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, বাই সি আহিলে |

তাৰ কানত পৰিছিল তাইৰ কথা খিনি | তাই সি অহাৰ লগে লগে ফোনটো কিয় কাতিলে ! সি আহিল বুলি তাই ফোন কাতিব লাগে নেকি ! তাৰ মনত নানা প্রশ্নই বাহ ল'লে |

       

এনেকে এদিন দুদিন গৈ থাকিলে |সি দিনে দিনে মানসিক ভাৱে ভাগি পৰিলে,মাকৰ আগত মৰা হাঁহিটো ৰ আৰৰ কান্দোনে তাক বেছি দুৰ্বল কৰি পেলাই | সি তাইক বিজি পাই মোবাইলটো আহি চেক কৰে কিন্তু কতা কোনো ফোন নং নাথাকে,মানে ডিলিট | কিয় ডিলিট কৰে তাই নাম্বাৰ বোৰ |

        সি সকলো কথা আজি বন্ধু ৰঞ্জনৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰিলে | আৰু সি তাক এটা বুদ্ধি দিলে |

- নম্রতা ,এয়া লোৱা তোমাৰ উপহাৰ |

- কি এয়া !

- খুলি চোৱা ! 

তাই একে উশাহতো পেকিংটো খুলিলে |

- ওৱাহ ! নিউ মোবাইল |

- তোমাৰ বাবে 

কথা খিনি কৈ সি আতৰি গ'ল |

            এতিয়া তাই নতুন মোবাইলৰ লগতে ব্যস্ত | সেই দিনটোৰ পৰা সি যেন তাইৰ কাৰনে আকৌ বেছি গুৰুত্বহীন হৈ পৰিছে | তথাপি তাৰ কোনো আক্ষেপ নাই আজি | সি মাত্র অপেক্ষা কৰিব তেনে এটা দিনৰ |যি দিনা ৰহস্য ফাদিল হব অভিশপ্ত ফুলশয্যাৰ |

          - হেল্ল'

     - এতিয়া কি কৰিম মই ,,,,,,

- কি কৰিবা মানে ?

- কিয় তুমি নাজানা মোৰ গৰ্ভত তিনি মহীয়া সন্তান |

- জানো,আৰু অতিশিঘ্রে তোমাক নিজৰ কৰি লম |

- চোৱা আজিওঁ মই তাক মোক স্পৰ্শ কৰিব দিয়া নাই মই কৈছো যে মই ব্রতত আছো |

         এয়া কি শুনিছে সি,এয়া নম্রতাই কি কৈছে ! কিয় ইমান বিশ্বাসঘাটতকতা মোৰ লগত | কি তাই প্রেগনেন্ট | তাই যদি,,, কিয় মোৰ লগত বিয়াত বহিছে ! কিয় ধংস কৰি পেলালে মোক | এয়াই নেকি ব্রত | কেনেকে মুখ দেখাম সমাজ খনক কেনেকে ?

                         

নম্রতা গৰ্ভৱতী | কিন্তু তাইৰ পেটত কাৰ সন্তান ! কাৰন বিয়াৰ দুবছৰ আগতে হেনো তাইৰ প্রেম শেষ হৈছে | তেন্তে এই সন্তান কাৰ ? ,,,,,,,,,,,,,( Assamese Storyboard )

                     ক্ৰমশ |

প্ৰথমখণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_789.html

দ্বিতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_504.html

তৃতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_491.html

চতুৰ্থ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_986.html

পঞ্চম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_557.html

ষষ্ঠ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_577.html

সপ্তম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_990.html

অষ্টম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_575.html

নৱম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_626.html

দশম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_32.html

একাদশ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_22.html

দ্বাদশ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_29.html

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page