ৰহস্যৰে ভৰা এহাল দম্পতীৰ কলংকিত অধ্যায়:

( অভি কোন ? কিয় সি নম্রতাক হত্যা কৰিলে ? )

- অভি , আপোনাৰ নাতি ল'ৰা ! নিজৰ নাতি ল'ৰাক আপুনি হত্যাকাৰী বুলি কৈছে ?

- হত্যাকাৰীৰ পৰিচয় মাথোঁ এটাই " হত্যাকাৰী " সি মোৰ ল'ৰা- বোৱাৰী , জী - জোৱাই , নাতি - পুতি যিয়েই নহওঁ‌ক কিয় । সি হত্যাকাৰী হয় |

-ককা !

-শুনা বোপা আমাৰ এটাই ল'ৰা আছিল । মানে মই অভিৰ দেউতাকৰ কথা কৈ আছো |আনৰ ঘৰত দিন হাজিৰা কৰি , নিজে নাখাই তাক পঢ়াইছিলো  খুৱাইছিলো । বৰ ভাল আছিল সি পঢ়াত । সি আমাৰ একমাত্ৰ আশা - ভৰসাৰ থল আছিল । তাক লৈ আমি মা - দেউতাক হালে সোণালী ভৱিষ্যতৰ সপোন দেখিছিলো । মাকে বোৱা - কটা কৰি যি দু পইচা আৰ্জিছিল , সেইয়াও তাৰ লগতে খৰচ কৰিছিল । বোপা, তুমি আমনি পাইছা নেকি ? 

- নাই নাই ,কৈ যাওক ককা , মই শুনিম।

- জানা বোপা ! আমাৰ কষ্ট সি  অথলে যাবলৈ নিদিলে , তাৰ পৰীক্ষাৰ ফলাফল ওলাল । আমাৰ ঘৰখন মানুহেৰে ভৰি পৰিল । কেতিয়াও নেদেখা কিছুমান অচিনাকি মানুহৰো সোঁ‌ত বৈছিল সেইদিনা আমাৰ ঘৰলৈ । গৰ্বত মোৰ বুকখন ফুলি গৈছিল । সি ডাক্তৰ হ'ব , তাক পঢ়িবৰ বাবে চহৰলৈ পঠাই দিছিলোঁ । মাটি বাৰী সকলো বিক্ৰী কৰিছিলো , তাক ডাক্তৰ বনাবলৈ । " ল'ৰা ডাক্তৰ হ'ব " আমাৰ বাবে ইয়াকতকৈ আৰু কি ভাল খবৰ থাকিব পাৰে ? ডাক্তৰৰ মা - দেউতাক হোৱাৰ আনন্দত আত্মহাৰা হৈছিলোঁ আমি ।সময়ৰ সোতত আমাৰ সপোন পূৰণ হৈছিল |

আমাৰ ত্যাগ আৰু তাৰ অসীম কষ্টৰ বলত সি এজন দক্ষ ডাক্তৰ হিচাপে চিনাকী দিবলৈ সক্ষম হ'ল |তাৰ বিয়াৰ বয়স হ'ল | আৰু উপযুক্ত সময়ত বিয়া পাতি সি চহৰত থাকিব ল'লে | পিতৃ-মাতৃৰ দায়িত্ব পালন কৰিবলৈ সি আমাকো তাৰ লগত লৈ আহিছিল । বিয়াৰ দুবছৰৰ পাছতেই বোৱাৰীৰ কোলা শুৱনি কৰিছিল  এটি মৰম লগা দেৱশিশুৱে । ঘৰখন পোহৰাই তোলা কণমানি পুতলাটোক মৰমতে আমি ককাক - আইতাক হালে

 

" জোনাক " নাম দিছিলোঁ আৰু মাক - দেউতাকে নাম ৰাখিছিল " অভি " ।  সঁ‌চাকৈয়ে তাৰ আগমনৰ লগে - লগে , আমাৰ মনৰ কোঠালি পোহৰ হৈ পৰিছিল । আইটাকে গুণগুণাইছিল -----

" আমাৰে মাইনা শুৱ এ 

বাৰীতে বগৰী ৰুৱ এ " 

ঠুনুক ঠানাক মাতেৰে সি মোক মাতিছিল ককা !

চন্দ্ৰকলাৰ জোনটোৰ দৰেই একলা - দুকলাকৈ বাঢ়ি সি ডেকা হৈছিল । আঙুলিত ধৰি খোজকাঢ় মৰমৰ জোনাকে লগ - বন্ধুৰ আগত আমাক চিনাকি দিবলৈ লাজ কৰা হ'ল । আমি বুঢ়া - বুঢ়ী হাল কোঠাত বন্দী হৈ পৰিলোঁ । ঘৰলৈ অহা আলহীয়ে  আমাক দেখিলে হেনো নাতি আৰু বোৱাৰীয়ে লাজ পাই । সেইখিনিতে মই নিসংগ হৈ পৰিছিলো |মোৰ সুখ - দুখৰ লগৰী পত্নীয়েই এদিন মোক অকলশৰীয়া কৰিথৈ , পৃথিৱীৰ পৰা বিদায় মাগিলে|

            । মই সংগীহীন হৈ  পৰিলোঁ‌ । পো - বোৱাৰী আৰু নাতিৰ ব্যস্ততাপূৰ্ণ জীৱন !  কাৰোৰে আহৰি নাই  , কাৰো ফালে চাবলৈ । ঘৰখনৰ এটা চুকত পৰি থকা মইটোৱে সদায় লক্ষ্য কৰিছিলোঁ ,

ৰাতি ১২ - ১ টাতহে নাতিটো ঘৰলৈ আহিছিল আৰু লগৰীয়াৰ লগত মদ - ভাঙৰ নিচাত ডুবি গৈছিল । পথভ্ৰষ্ট নাতিৰ উশৃংখলতাই মোক বৰ কষ্ট দিছিল । তাত সৎ পথলৈ ঘূৰাই অনাৰ স্বাৰ্থত  , তাৰ কুকীৰ্তি মই মোৰ ল'ৰাক কৈছিলোঁ । কিন্তু বোপা হিতে বিপৰীত হ'ল । ল'ৰা - বোৱাৰীয়ে তেওঁলোকৰ সন্তানৰ বদনাম কৰাৰ বাবে মোক ঘৰৰ পৰাই গতিয়াই বাহিৰ কৰিলে । সেইয়ে আজি মই পদপথৰ ভিক্ষাৰী । নিজ সন্তানৰ বেয়া দোষ খিনি মানি নল'লে এদিন সেই সন্তান এনেকুৱাই হয় |

- ককা এইবোৰৰ লগত হত্যাকাৰীৰ সম্পৰ্ক কি ? 

- সকলো ক'ম বোপা ,তুমি মাথোঁ শুনি যোৱা । " অভি"ক  মই সদায় দেখো , এইফালে অহা - যোৱা কৰা । সি মোক নেদেখে , তাৰ হয়তো চাবলৈ সময়ো নাই । আনদিনাৰ দৰেই সেইদিনাও সি আহিছিল , লগত এজনী মাইকীমানুহ ।

সৌখিনিতেই বোপা সৌ গছ ডালৰ আৰত সিহতে সেই অসহায় বোৱাৰী জনীক হত্যা কৰিছিল |নিশাৰ অন্ধকাৰৰ সুযোগ লৈ | মই প্রতিবাদ কৰিব গ'লে হয়টো অইন এটা হত্যাকাণ্ড হ'ল হেতেন | ,সিহঁতে বোৱাৰীজনীক হত্যা কৰিছিল । 

- মোক " অভি "ৰ ঠিকনাটো দিয়ক ককা দিবনে ? 

- কিয় নিদিম বোপা । সি এটা হত্যাকাৰী , তাক এতিয়াই নিঃশেষ নকৰিলে তোমাৰ দৰে বহুতেই আপোনজনক হেৰুৱাব । লোৱা বোপা , ঠিকনাতো লোৱা । 

- আপোনাৰ ওচৰত মই চিৰদিন কৃতজ্ঞ হৈ ৰ'ম । আপোনাৰ সহায়ৰ অবিহনে হত্যাকাৰীক বিচাৰি উলিওৱা কেতিয়াও সম্ভব নহ'লহেতেন । 

- যোৱা বোপা তোমাৰ কাম কৰা । ভগৱানে তোমাৰ মংগল কৰিব । 

                     মানুহৰ হৃদয়বোৰ 

                     যেতিয়া কঠিন হয়

                         নাথাকে সহানুভুতিৰ মাত |

           থানাত কল্যাণী আৰু মাকে পুলিচ অফিচাৰ জনৰ লগত কথা পাতি আছিল । 

- চাৰ , মোৰ ল'ৰাটোক উদ্ধাৰ কৰক । হত্যাকাৰীক বিচাৰি উলিয়াই তাক মুক্তি দিয়ক । মই বহুত কষ্টত আছো | এজনী মানুহ হঠাত বিধবা হোৱা দুখ কোনে বুজিব বাৰু | আজি এইবোৰ নঘটা হেতেন মই কেতিয়াওঁ বিধবা নহওঁ |

- আপোনালোক নিচিন্ত থাকক । অতি কমদিনৰ ভিতৰত আমি হত্যাকাৰীক বিচাৰি উলিয়ামেই । 

- চাৰ , নম্ৰতা বৌৰ আলমাৰিত এই খন পাইছিলোঁ । আজি আপোনাক দিবলৈ লৈ আহিছো । 

- কি এইখন ?

- এখন জীৱন্ত দলিল চাৰ |

তেনেতে হুৰমূৰকৈ থানালৈ ৰিয়ান সোমাই আহিছিল ।আৰু পুলিচ অফিচাৰ জনক বৃদ্ধজনে  কোৱা সকলোবোৰ কৈছিল ।

লগে - লগে পুলিচৰ এটা দল অভিৰ ঘৰৰ অভিমুখে ৰাওনা হৈছিল । 

হত্যাকাৰী ধৰা পৰাৰ আনন্দত কল্যাণী আৰু মাকৰ দুচকুৰে চকুলো বাগৰিছিল । 

- কল্যাণী , বিনাদোষত মোৰ ল'ৰাটোৱে শাস্তি পাব লগা হ'ল । বিয়া খনেই তাৰ কাল হ'ল । মোৰ নিমাখিত ল'ৰাটোক পুলিচে লক-আপত ভৰালে , মই কেনেকৈ পাহৰিম এই যন্ত্ৰণা ! 

- ভগৱান আছে বৰমা । আমাৰ ৰিয়ানদাৰ কেতিয়াও বেয়া নহয় ।

ডাক্তৰৰ ঘৰলৈ সোমাই গৈ পুলিচ অফিচাৰ জনে

 " অভি"ক বিচাৰিলে । সন্মানীয় ডাক্তৰৰ ঘৰত এইদৰে অপৰাধী বিচৰাত ক্ষুণ্ণ হ'ল ডাক্তৰ । 

- মই এজন ডাক্তৰ । এইদৰে মোৰ ঘৰত অপৰাধী বিচাৰি , ভাল কাম নকৰিলে অফিচাৰ। আপুনি হয়তো নাজানে , মই আপোনাক কি কৰিব পাৰো । 

- মই আইনৰ ৰক্ষক , আপুনিওঁ হয়টো নাজানে মোৰ তেজৰ উত্তাপ কিমান !মোক মোৰ কাম কৰিবলৈ দিয়ক ।

- শুনক অফিচাৰ মই এখন হাবিৰ বাঘ হয় | অপমান সহ্য নহয় | বাঘৰ দৰে গৰ্জি উঠিম |

- আৰু আপুনিওঁ কিয় পাহৰিলে ডাক্তৰ সেইখন হাবিৰ ৰজা যে সিংহ হয় |

 " অভি" এতিয়াই মোৰ লগত যাব লাগিব ।

- অফিচাৰ , আপুনি "অভি"ক লৈ যাব নোৱাৰে । 

- বাধা নিদিব

- আৰু দিলে ?

- কুকুৰ মেকুৰীৰ দৰে চোছৰাই লৈ যাম |

 

পুলিচৰ দলটোৱে  টানি - আজুৰি অভিক নিজৰ লগত লৈ গ'ল ।

        সত্যক জানো কোনোবাই ধাকি ৰাখিব পাৰিব ! সত্য এদিন উদঘাটন হবই | হয়টো সময় লাগিব |

থানাত আৰম্ভ হ'ল জেৰা । নিজকে চহৰখনৰ "ডন" বুলি ভবা ধনীৰ দুলাল "অভি" এতিয়া পুলিচৰ বেষ্টনীত । 

- নম্ৰতাক কিয় হত্যা কৰিলি ? 

-  চাৰ , মই এইবোৰ একো নাজানো , মই নিৰ্দোষী । মোক এৰি দিয়ক ।

- সঁচা কথা ক'

- ছাৰ মোৰ ষ্টেটাচ আপুনি নাজানে |

- কি ষ্টেটাচ ?

- মই এজন সন্মানীয় ডাক্তৰৰ ল'ৰা |

- তোৰ ককায়েৰে দিনহাজিৰা কৰা বাবে তোৰ দেউতাৰা সন্মানীয় হ'ল | আৰু তোৰ দেউতাৰা ডাক্তৰ বাবে তই অভদ্র হ'লি |

পুলিচে এইবাৰ নিজৰ কৌশল প্ৰয়োগ কৰিলে । চিপাহী এজনক নিৰ্দেশ দিলে 

- শইকীয়া , থাৰ্টডিগ্ৰীৰ ব্যৱস্থা কৰক । 

- এইবোৰ নকৰিব চাৰ | শুনক মই আপোনাক যিমান পইচাঁ লাগে দিম | মোক মুক্ত কৰি দিয়ক |

অফিচাৰে তাক এটা প্রচণ্ড চৰ সোধালে |সি চকুৰে ধোৱা ধোৱা দেখিলে |

- চাৰ মোৰ দেউতাৰ সন্মান খিনি শেষ নকৰিব |

 কি সন্মান ৰহ তেন্তে , চিপাহী !

- নাই নাই কম চাৰ |

- ক' তোৰ লগত থকা হত্যাকাৰী মহিলাগৰাকী কোন আছিল ?

- তেওঁ 

- ক'

- স্বপ্নালী দ্ত্ত |

- কোন এই স্বপ্নালী দত্ত !

                                           ক্ৰমশ ...

প্ৰথমখণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_789.html

দ্বিতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_504.html

তৃতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_491.html

চতুৰ্থ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_986.html

পঞ্চম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_557.html

ষষ্ঠ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-

https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_577.html

সপ্তম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_990.html

অষ্টম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_575.html

নৱম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_626.html

দশম খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক-https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_32.html

একাদশ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_22.html

দ্বাদশ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক- https://www.smj24.in/2021/01/blog-post_29.html

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page