এটা কালিকা লগা গৃহত অকলশৰীয়া এগৰাকী যুৱতী (ভৌতিক)

ৰাতি প্ৰায় 12 বাজিছে তেনেতে ৰাহুল দত্তৰ ফোনটো বাজি উঠিল l সি আধা মেলা চকুৰে ফোনটো চালে গৰিমাৰ ফোন l অলপ আগতে আহিছোহে তাইৰ ফ্লেটৰ পৰা l এই ৰাতি কিয় বা কৰিছে l

নতুন ঠাইত অকলে থাকিব অলপ অসুবিধা পাইছে কিজানিবা l নে বিপদত পৰিছে l ভাবিয়ে সি একে জাপে শুৱাৰ পৰা উঠি ফোনটো ৰিচিভ কৰিলে l হেল্ল গৰিমা ইমান ৰাতি ফোন  কৰিলা যে টোপনি অহা নাই নেকি lকি হল একো নামাতা যে l তেনেতে গৰিমায়ে কান্দি থকা শুনিবলৈ পালে l তাই ভয়তে মুখেৰে  একো কব পৰা নাই মাথোন কান্দিয়ে থাকিল l

ৰাহুলে আৰু বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল যে তাৰ প্ৰেয়সী বিপদত পৰিছে l সি প্ৰায় দৌৰি যোৱা দি গৈ টেবুলৰ পৰা গাড়ী চাবিটো লৈ গৰিমাৰ ফ্লেটৰ দিশে অতিক্ৰম কৰিলে,যিমান পাৰে সিমানেই গাড়ীৰ গতিবেগ বঢ়াই দিলে l

আঘোণৰ হিম চেঁচা বতাহ জাকে তাৰ নাকে মুখে সোমাইছে l কুঁৱলীৰ ডাঠ আবৰণে সকলো ঢাকি ৰাখিছে কত কি আছে একোৱেই ধৰিব পৰা নাই l কুঁৱলী ফালি ৰাহুল আগুৱাই গৈছে l 

গৰিমা গৰিমা বুলি চিঞৰি সোমাই গৈছে l গৰিমা মাজ মজিয়াত পৰি আছে ইফালে সিফালে চাই দেখে অলপ আগত পৰিপাটিকে থোৱা সকলো বস্তু থান বান হৈ পৰি আছে l 

গৰিমা গৰিমা কি হৈছিল তোমাৰ বুলি কৈ মুখলৈ অলপ পানী দিলে l 

ৰাহুলক দেখি তাই অলপ সাহস পাই  জোৰকৈ সাবটি ধৰি তাৰ বুকুৰ মাজতে কান্দিব ধৰিলে l এই ঘৰতোত কি আছে মই একো ধৰিব পৰা নাই ৰাহুল l

ছোৱালী দুজনীয়ে কান্দি থকা শুনি মই তললৈ নামি আহিলো l ছোৱালী দুজনী মোৰ সন্মুখতে ইফালৰ পৰা সিফালে কান্দি ঘুৰি ফুৰিছে l মই দুৱাৰ খিৰিকী একো খুলিব পৰা নাছিলো মোক যেন এটা চেঁচা বস্তুৱে ধৰি থৈছে তেনে ভাব হল l দীঘল হাত এখনে মোৰ ডিঙিত চেপি ধৰি আছিল সেইয়ে মই মোখেৰে একো মাতিব পৰা নাছিলো l সৌ ফেন খন দেখিছা তাৰ পৰা তেজ পৰি মজিয়া খন ৰঙা হৈ আছে l মই আগুৱাই যাব খোজোতেই পৰি গলো তাৰ পাছত কি হল মই একোকে গমেই নাপালো l 

তাইৰ কথাবোৰ শুনি ৰাহুলে হাঁহি দিলে l ৰিল্লেক্স বেবি একো নাই এতিয়া মই আহিলো নহয় সকলো ঠিকহৈ যাব l

ৰাহুলে আত্মা প্ৰেতাত্মা একো  বিশ্বাস নকৰে তাই কোৱা কথাবোৰ সি সহজ ভাবে লব পৰা নাই l সি মনটে ভাবিলে হয়টো এই শুৱাৰ আগত আত্মাৰ কাহিনী পঢ়িছিল তাৰ বাবে সপোন দেখি এইবোৰ কৰিছে l 

তাই বাৰে বাৰে কোৱা দেখি সি ফেনখন চাবলৈ গল, এইবাৰ গৰিমাক উদ্দেশ্যি ৰাহুলে কলে তাত একো নাই এইবোৰ তোমাৰ মনৰ ভ্ৰম l

বলা শুই থাকিবা কাইলৈ তোমাৰ মিটিং আছে নহয় l তাইক  ৰুমলৈ নি শুবলৈ দিলে আৰু টোপনি নোযোৱালৈকে বহি থাকিল তাইৰ কাষতে l সি লগত আছে কাৰণে গৰিমা নিৰ্ভয়ে টোপনি গল l তাইক ভালকৈ শুৱাই সি ঘৰ পালেগৈ l...........(আগলৈ)

ঘৰতোৰ সকলো বস্তুৱে যেন তাইক কিবা এটা কব খুজিছে l

ওচৰতে থকা চেয়াৰ খনত বহি পৰিল l তাই ভাবিবলৈ ধৰিলে কালিৰ দৰে আজিও যদি একেই হয় তাই কি কৰিব l.... আগলৈ

ধাৰাবাহিক খনৰ দ্বিতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক -https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_232.html

ধাৰাবাহিক খনৰ তৃতীয় খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_262.html

ধাৰাবাহিক খনৰ চতুৰ্থ খণ্ড পঢ়িবলৈ এই লিংকত ক্লিক কৰক - https://www.smj24.in/2020/12/blog-post_288.html

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্যা এনিশা শইকীয়া ডেকা দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup