গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ প্রেম কাহিনী

 

  কামৰূপ গ্রাম্য জিলাৰ ৰঙিয়াৰ এখন ভিতৰুৱা গাওঁৰ মন | সৰুৰে পৰা তেজক ক'লা কৰি জীৱনটো সংগ্রামৰ মাজেৰেৰে আগুৱাইছে সি | 

জেঠ মহীয়া প্রখৰ ৰ'দৰ উত্তাপে তাৰ চাল পুৰি পেলাই । তেতিয়া তাৰ সৰ্বশৰীৰ নিমখীয়া ঘামে তীয়াই পেলাই , তথাপিও হাৰনমনা ৰিক্সাৱালা মন | হয়টো সিওঁ অইন ডেকাৰ দৰে এখন বিলাসী গাড়ী,এটা অট্রালিকাত থাকিব পাৰিলে হেতেন | কিন্তু সহজতে হাৰ নমনা মনৰ দৃঢ় মনে আজি এই জীৱনতেই সন্তুষ্ট |

          উৰুখা পজাত সি হয়টো বহু যন্ত্রনাৰ মাজেৰে আগুৱাব,কাৰন তাৰ বাবে এতিয়া জীৱনটো এটা চেলেঞ্জ | 

" অংকিত " তাৰ বহু মৰমৰ ভাতৃ | পঢ়াত যথেষ্ট ভাল সি | মনৰ ও আশা তাৰ ভায়েকে এদিন তাৰ সপোনবোৰ বাস্তৱ কৰিব পাৰিব | সেয়েহে যিমান পাৰে সিমানে কষ্ট কৰে সি | যাতে তাৰ ভাতৃয়ে পঢ়াৰ ক্ষেত্রত কেতিয়াও সমস্যাৰ সন্মুখীন নহয় |

                 " তৰালি " মনৰ একমাত্র ভনীয়েক | বহুত মৰমৰ তাই,বহুত ধুনীয়া | কিন্তু এটা দুৰ্ঘটনাই তাইৰ দুচকুৰ দিব্য শক্তি কাঢ়ি লৈ যায় |

            সেয়েহে মনে দিনত ৰিক্সাচলাই ,আকৌ সন্ধিয়া গুৱাহাটীৰ পৰা ৰঙিয়ালৈ উভতে | কেতিয়াবা বৰপেটীয়া আল্ট্রাত,আকৌ কেতিয়াবা নলবৰীয়া বাছত | দিনটোৰ কষ্টই তাক কেতিয়াবা ভাগৰুৱা কৰি তোলে,সেয়েহে হয়টো কেতিয়াবা বাছত যাওঁতে অকমান তাৰ ভাগৰুৱা দেহটো চিটত এৰি দিবৰ মন যায় |

                            অ ৰব ! মনৰ শাৰিৰীক বৰ্ণনা আপোনালোকক দিয়া হোৱাই নাই,মন দেখিবলৈ কেনেকুৱা জানে নে ? কৃষ্ণ বৰ্ণৰ এজন ল'ৰা,ৰ'দত ৰিক্সা চলাই ফুৰা বাবে ৰ'দৰ উত্তাপত তাৰ দেহ ক'লা হৈছে | মুখত ঘন দাড়ী | হয়টো ভাল পোছাকত দেখিলে তাক ও আপুনি এজন সংগঠনৰ নেতা বুলিয়ে ক'লে হেতেন | পিন্ধনত ফাটি যোৱা চাৰ্ট | ডিঙিত আৰি লোৱা গামোছা | লংপেন্টটো  সি সদায় আঠুৰ তললৈ কোছাই লয় | কিন্তু মানুহক প্রথম সম্বোধন সি সদায় এটা মিঠা হাঁহিৰে কৰে | এয়াই আমাৰ মন ৰিক্সাৱালা | সুঠাম দেহৰ এজন ত্রিশ / বত্রিশ বছৰীয়া চফল ডেকা |

           আজিওঁ সি সন্ধিয়া বাছৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে জালুকবাৰীত | আজি দিনত তাৰ বৰ কষ্ট হ'ল | ৩৬ ডিগ্রী চেলছিয়াছ উত্তাপত সি মানুহ  টানি ফুৰিছে | বেচেৰাৰ অকমান ভাগৰ ও লাগিছে |

" বাইহাতা চাৰিআলি,ৰঙিয়া,নলবাৰী,বৰপেতা , আহক দাদা আহক | ভিতৰত খালী আছে,লাষ্ট গাড়ী "

হেণ্ডিমেনে চিঞঁৰি আছিল | মনে দেখিছিল হেণ্ডিমেনে যদিওঁ খালী গাড়ী কৈছে আচলতে খালী গাড়ী নহয় | উলালা ৰেডিঅ' এফ এম ষ্টেচনত ঢোল দগৰে কোৱাৰ দৰে " পাউৰা বাহত জপা দিছে " | তথাপি যাবটো লাগিবই ,যিহেতু ঘৰত তাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকে তাৰ সহোদৰ ভগ্নী আৰু ভাতৃ | সি গাড়ীত উঠিলে |

" দাদা সোমাই যাওঁক ভিতৰত খালী আছে " 

উপায় নাই হেণ্ডিমেনৰ চিঞঁৰত সি সোমাই গ'ল | একদম মানুহৰ গাতে গা লগা অৱস্থা তাতে গৰম |

সি এজনী ছোৱালীৰ ওচৰতে থিয় হ'ল |  অকণমান যোৱাৰ পাছত সি মন কৰিলে ছোৱালী জনীয়ে নাকত হাত দিছে | আৰু তাৰ ফালে কেৰাহিকৈ চাই ক'লে !

- উফ ! এইবোৰ যে কৰ পৰা কি উঠে নহয় |

ছোৱালী জনীৰ কথাত সি বৰ দুখ পালে ,আৰু মনতে ক'লে ,,,,,,

- আপুনি কি বুজিৱ বাইদেউ,আপুনি হয়টো শীত তাপ নিয়ন্ত্রিত কোঠাত থাকে | কিন্তু আমি গেলা গৰমত মানুহ টানি ফুৰো | নুবুজিব এই জীৱন সংগ্রাম |

          হাই উৰুমি,ঠেলা-হেঁচাৰ মাজেৰে গাড়ী খন আগবাঢ়ি গৈ আছিলে | তেনেতে তাৰ সন্মুখৰ চিটৰ ল'ৰা জন উঠিব লৈছিল সম্ভৱত সি হয়টো নামিব | তেনেতে সি চিটতোত আগবাঢ়ি বহিব যাওঁতে ল'ৰা জনে মাত লগালে -

- বাইদেউ বহক |

সি মাত্র চাই থাকিলে,তাৰ সন্মুখৰে ছোৱালী জনী পাৰ হৈ গৈ বহি ল'লে |

     

            একো নাই এনেকুৱা সিহতৰ লগত সদায় হয়,মাজে মাজে থিয় হৈ থাকিলেই তাৰ টোপনি আহি যায়,শেষত বাছৰ লোহা বোৰত সি খুন্দা 

খাই |

           " নমা আছে ৰঙিয়া,ৰঙিয়া "

                  শেষত সি ৰঙিয়া আহি পালে,গাড়ীৰ পৰা নামি ল'লে | আৰু বজাৰৰ ফালে এপাক সোমালে |আজি বহুদিনৰ পৰা তৰালিয়ে কৈ আছে মাংস খাব । সেয়েহে সি বজাৰত সোমাই মাংস অকমান ল'লে আৰু চিধাই ঘৰমুৱা হ'ল |কিছু সময় পাছত সি ঘৰ পালে |

- ভন্টি ,ঐ ভাইটি,,,,,, ,

ভিতৰৰ পৰা অংকিতে চিঞৰিলে |

- অ দাদা 

- বদমাছ কি কৰিছ তই ?

- পঢ়ি আছো |

- ভন্টি ঐ ভন্টি ?/p>

- দাদা

তৰালিয়ে মাত লগাইছিলে |

- আজি তোৰ বাবে কি আনিছোঁ জান ?

- কি দাদা,,,,,,

- হাঃ হাঃ হাঃ মাংস |তই কৈ আছিলি নহয় ভন্টী মাংস খাম ,মাংস খাম | 

- দাদা,,,,,,,

- কি হ'ল ভন্টি তই,,,,,

- মোৰ কপাল খন চা-ছোন,,,,

মনে এখন হাতেৰে চাকি গছি লৈ তাইৰ কপাল খন চালে,আৰু লগে লগে তাৰ হাতৰ পৰা মাংসৰ পলিথিনটো সৰি পৰিলে |

- এয়া,এয়া কেনেকৈ হ'ল ভন্টি ?

- বাহিৰত যাৱলৈ খোজোতে বেৰত খুন্দা খাই পৰিলো |

- ঐ ভাইটি তই ক'ত মৰিছিলি হা ?ৰহ মই ফাৰ্মাচীৰ পৰা আহো |

- নালাগে দাদা,,,,,,

           নাই মন ওলাই গ'লগৈ |এয়াই মন এখন খুউব সৰল অন্তৰৰ | যথেষ্ট মৰমৰ মাজত আৱৰি ৰাখে ভাতৃ ভগ্নীক |কেতিয়াওঁ সিহতক দুখ পাব নিদিয়ে,হয়তো পৃথিৱীৰ সমস্ত বোজা নিজে কান্ধ পাতি ল'ব, হয়তো নিজে শেষ হৈ যাৱ |

                  ভাগৰি নপৰে মন

                   আৱৰি ৰাখে

                    মৰমৰ ভাই-ভনীক

                    প্রতিটো ক্ষন,,,,,,

                 সি ফাৰ্মাচীৰ পৰা আহিয়ে ভনীয়েকৰ মূৰত মলম লগাই দিলে  আৰু ভনীয়েকক শুৱাই থলে | সি সেই সময়তে গা-ধুই আহি আজৰি হৈ পাকঘৰত সোমালে | তেনেতে অংকিত সোমাই আহিল |

- ঐ দাদা মই আলু কেইটাৰ বাকলি গুছাওঁ দে,,,,

- হব নালাগে,তোৰ এতিয়া কাম কি ?

- পঢ়া

- যা তেন্তে টেবুলত যা |

অংকিত গুছি গ'ল পঢ়া টেবুলত |

         হয়টো দুখৰ মাজটো এজন মানুহৰ প্রচেষ্টাত এখন ঘৰত সুখ বিয়পি থাকে | এয়াই উদাহৰণ 

মন |অংকিত ভাত বাঢ়িলো আহ । সি তৰালিৰ বিচনালৈকে থাল খন লৈ গ'ল |

- ভন্টি উঠ ভাত খা

তাই শুৱাৰ পৰা উঠি বহি ল'লে !

মনে ভনীয়েকক ভাত খুৱাই দি থাকিলে | তাই বৰ তৃপ্তিৰে খাইছে আজি | বিছ বছৰীয়া গাভৰু ছোৱালী জনীৰ অৱস্থা দেখিলে মনৰ মনটো হাহাকাৰ কৰি উঠে |

- দাদা

- ক' ভন্টি 

- বঢ়িয়া বনাইছ তই

- আৰু লাগিব নেকি ?

- নাই নালাগে,মোৰ পেট ভৰি গ'ল |

- অ হয় নেকি ! 

            মনে হাঁহি - হাঁহি উঠি আহি নিজৰ ভাত কেইটা খাই ল'লে | ইতিমধ্যে অংকিত শুই গৈছিলে | মনে সদায় ৰ দৰে আজিওঁ ভনীয়েকৰ মূৰটো তাৰ কোচত থৈ তাইৰ মূৰত হাতবুলাই টোপনি নিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিলে | নহ'লে তাই নিজৰ জীৱনৰ দুৰ্দশাক লৈ কান্দি থাকে |

             টোপনি টোপনি আহ হৈ টোপনি

                অ মোৰ বুকুৰ কুটুম জনী ।

            ফেকুৰী ফেকুৰী নাকান্দিবি তই

                  অ মোৰ বুকুৰ কুটুম জনী ।।

তাইৰ টোপনি আহিলে | সি তাইক ধুনীয়াকৈ শুৱাই থৈ নিজৰ বিচনাত আহিলে | আৰু নিজৰ বিচনাত নিজৰ ভাগৰুৱা দেহটো এৰি দিলে |

       নিশাৰ নিস্তব্ধতাই আগুৰিছে চৌদিশ তেনেতে তৰালিৰ হৃদয় ভগা চিঞঁৰ 

- দাদা ঐ দাদা 

                                      ক্ৰমশঃ 

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page