সমকামি,মানৱ জীৱনৰ আন এক অধ্যায় ( চতুৰ্থ খণ্ড ) : Storyboard

ৰাতিপুৱা সোনকালে শোৱাৰ পৰা উঠি ৰাস্তাই ৰাস্তাই অলপ খোজ কাঢ়িবলৈ ওলাই গল ৰাজীৱ । পুৱাৰ চেঁচা বতাহজাকে তাৰ মন প্ৰাণ জুৰ পেলাই দিলে( Storyboard ) । পশ্চিমৰ পৰা পূবলৈ জাক জাক বগলী আনন্দ মনেৰে কোনোবা বিললৈ উৰি গৈছে । ধোঁৱা কাউৰীবোৰেও ৰাতিপুৱাৰ বাতৰি বিলাই কা- কা শব্দ কৰি ক'ৰবালৈ উৰি গৈছে । অলপ সময় খোজ কাঢ়ি ঘৰলৈ উভতি আহিল ৰাজীৱ । দাঁতকেইটা ভালকৈ ব্ৰাছ কৰি গেছত চাহৰ চচটো বহুৱাই দিলে । অলপ পাতলকৈ ৰঙাচাহ দুকাপ কৰি আগফালৰ বাৰাণ্ডালৈ উলিয়াই আনিলে । 

: দেউতা চাহ লওঁক । 

: দিয়া । 

: দেউতা , কথা এটা কওঁ ...., আপুনি কিন্তু জাঙুৰ খাই নুঠিব ।

: কোৱাচোন..

: মোক ভাল ম'বাইল এটা লাগিছিল । আজিকালি সকলোৱে এণ্ডৰয়ড ম'বাইল ব্যৱহাৰ কৰে । মোৰ ফোনটো কলেজত উলিয়াইবলৈকে লাজ লাগে ।

: এতিয়া সেইটোকে ব্যৱহাৰ কৰি থাকাচোন । যদি ৰিজাল্ট ভাল হয় তেতিয়া এণ্ডৰয়ড ম'বাইল এটা লৈ দিম । এতিয়া পঢ়াগৈ যোৱা । 

: প্ৰ'মিচ কৰা .....! 

: দিম বুলি কৈছোঁ দিম । 

: ঠিক আছে দেউতা । 

           কাপ দুটা গেছ টেবুলখনতে থৈ পাকতে বিচনা কেইখন ঠিক কৰি ঘৰটো ঝাৰু দিবলৈ লওঁতেই ৰাজীৱৰ ফোনটো বাজি উঠিল । ভৈৰৱে ফোন কৰিছে ....। ভৈৰৱৰ নামটো দেখি ৰাজীৱৰ মনটো ভাল লাগি গ'ল । হাতৰ ঝাৰুটো মাটিত পেলাই ফোনটো ৰিচিভ কৰিলে ৰাজীৱে । 

: গুড মৰ্নিং ভৈৰৱ দা । কোৱা.....

: গুড মৰ্নিং । তুমি আজি কলৈজলৈ যাবা নহয় ...?

: যাম । কিয় সুধিলা.....? 

: তুমি যদি বেয়া নোপোৱা তিনি আলিৰ পৰা মোৰ লগতে যাব পাৰিবা । 

: মই বেয়া নাপাওঁ । কিন্তু তোমাৰ একো অসুবিধা নহয়টো .....!

: নাই.....! একো অসুবিধা নহয়.....! 

: ঠিক আছে । মই আঠটা বজাত পাই যামগৈ । তুমি ৰৈ থাকিবা । 

: ok , তুমি ঘৰৰ পৰা ওলাই আহোঁতে মোলৈ মেচেজ এটা কৰি দিবা । 

: sure... এতিয়া ৰাখিছোঁ দিয়া ।   কথাষাৰ কৈয়ে ফোনটো কাটি দিলে ৰাজীৱে । ভৈৰৱৰ কথাটো শুনি তাৰ মনটো উগুল থুগুল লাগি গৈছে। মনৰ আনন্দতে লৰালৰিকৈ ৰূমকেইটা ঝাৰু দি গাটো তিয়াই হাতে ভৰিয়ে বডী অইল অলপ সানি কলেজৰ ইউনিফৰ্মজোৰ পিন্ধি ললে । মুখত পাতলকৈ ক্ৰীম অকণ ঘঁহি ওঁঠ দুটাত গুলপীয়া ৰঙৰ লিপবাম লগাই নিজকে আইনাখনত এবাৰ চালে আৰু গাত উগ্ৰ পাৰ্ফিউম অলপ ছটিয়াই ভাতকেইটা খাই কলেজলৈ ওলাই গ'ল । আঠ বাজিবলৈ পাঁচ মিনিটমান থাকোঁতেই ৰাজীৱ গৈ তিনিআলি পালেগৈ । ওখ নাহৰ গছ জোপাৰ তলতেই ভৈৰৱৰ বাবে ৰৈ দিলে । 

: কি হ'ল ৰাজীৱ....? ৰৈ দিলি কিয় .....? প্ৰশ্ন কৰিলে লোনাই 

: ভৈৰৱ দাই ৰবলৈ কৈছে । তহঁত গৈ থাক

: তাৰমানে তই ভৈৰৱ দাৰ লগত যাবি ....! উপাসনাই গম পালে তোক দিব । 

: কোন উপাসনা...? 

: ভৈৰৱ দাৰ gf । তপৰাই কলে মন্দিৰাই । .....আমি গৈ থাকোঁ ব'ল লোনা , ই আহিব ।  মিচিকিয়া হাঁহি এটা মাৰি মন্দিৰাহঁত গ'লগৈ ...। বাৰিষাৰ বতৰ কেতিয়া বৰষুণ দিয়ে কেতিয়া ৰ'দ দিয়ে একো ধৰিব নোৱাৰি । বতৰতো অলপ গুমা যদিও গৰমটো আছে । হাতত ম'বাইলটো লৈ পিটিকি মোহাৰি থাকোঁতেই ৰঙা বৰণৰ বাইকখন তাৰ সন্মুখত ৰখাই দিলেহি ভৈৰৱে । মূৰৰ পৰা হেলমেটটো আঁতৰাই লাজকুৰীয়া চাৱনীৰে ৰাজীৱলৈ চালে ভৈৰৱে । .....উঠা , কি চাই আছা অচিনাকী মানুহৰ দৰে ....? 

: তোমাকেই চাইছোঁ ভৈৰৱ দা । বহুত ধুনীয়া লাগিছে তোমাক ।

: অঃ ৰিয়েলি.....! Thanks.. 

                ৰাজীৱেও লাজ লাজকৈ বাইকত উঠিল । বৰ সাৱধানেৰে বহিছে ৰাজীৱ । ভৈৰৱ আৰু তাৰ মাজত কিছু ব্যৱধান ৰাখিছে ৰাজীৱে । .....ইমান আতঁৰহৈ বহিলা যে....? মোৰ লগত সহজ হ'ব পৰা নাই নেকি....? 

: কি যে কথাবোৰ কোৱা নহয় ভৈৰৱ দা । তুমি বেয়া পাবা বুলিহে মই অলপ আতঁৰহৈ বহিছোঁ । তুমি কৈছা যেতিয়া অলপ ওচৰ চাপি বহিব পাৰিম বাৰু.....! 

: ঠিক আছে । হেলমেটটো লৈ লোৱা । 

      লাহে লাহে বাইকখন আগুৱাই যাবলৈ ধৰিলে । দুই তিনি মিনিটমান সময় মৌন হৈ থকাৰ পাছত ৰাজীৱে মাত লগালে । ........ভৈৰৱ দা উপাসনা কোন হয়.....? 

: আছে । মস্ত কামোৰ এজনী । 

: মোৰ পৰা কথা লুকুৱাব নালাগে । মই সকলো জানো । আপোনাৰ gf  । 

: এইবোৰ সকলো মিছা ৰাজীৱ । আজিলৈকে মই তাইৰ লগত ভালকৈ কথাই পাতি পোৱা নাই  । তাই মিছাকৈয়ে সকলোৱে আগত মই তাইৰ boyfriend বুলি কৈ ফুৰে । 

: আপোনাৰ দৰে ইমান handsome ল'ৰা এটাৰ gf নাই বুলি কলে বিশ্বাস কৰিবলৈ টান লাগে । 

: বিশ্বাস কৰা বা নকৰা সেইটো তোমাৰ কথা ৰাজীৱ । সঁচা কথাটো হ'ল  ছোৱালীৰ প্ৰতি মোৰ কোনো ফিলিঙছ নাই , ছোৱালী বুলি কলেই মোৰ বৰ ভয় লাগে । 

: কিয় ভৈৰৱ দা......? 

: সেইবোৰ বহুত কথা  ।  সৰুৰে পৰাই মই মাৰ যিটো ৰূপ দেখিছোঁ , সেই ৰূপটো দেখি দেখি নাৰী বুলি কলেই মোৰ দুচকুত এখন ভয়ংকৰ ছবি ভাঁহি আহে । 

: বুজি পাইছোঁ।  

: মই কি বিচাৰোঁ জানা.....! 

: তুমি নকলে মই কেনেকৈ জানিম....! 

: মই এজন ভাল সংগী বিচাৰোঁ । যি মোক বুজি পায় । মোৰ সাহস হৈ মোৰ কাষত থাকে । 

: ভৈৰৱ দা , তুমি মোৰ মনৰ কথাটোকে কৈ দিলা । তোমাৰ এজন ভাল সংগী মই হ'ব নোৱাৰোনে.......! 

: তুমি.....? 

: মই হ'ব নোৱাৰিম নেকি......? 

: পাৰিবা । কিয় নোৱাৰীবানো ....! কিন্তু মোক অলপ সময় দিব লাগিব । 

: তোমাৰ বাবে গোটেই জীৱনটো অপেক্ষা কৰিম ভৈৰৱ দা ।  পাছফালৰ পৰা ৰাজীৱে সাৱটি ধৰিলে ভৈৰৱক ।( Storyboard )

: ইমান ভাল পোৱা মোক....? 

: বহুত ভাল পাওঁ তোমাক । কিন্তু কথাবোৰ কবলৈ সাহস গোটাব পৰা নাছিলোঁ ভৈৰৱ দা । 

: ঠিক আছে । আজিৰ পৰা তুমি মোৰ সংগী আৰু মই তোমাৰ । সুখ দুখৰ প্ৰতিটো কথা শ্বেয়াৰ কৰিম তোমাৰ লগত । 

: হ'ব ।  কথা পাতি আহি থাকোঁতেই কলেজৰ ওচৰ পালেহি । ....মোক ইয়াতে নমাই দিয়া ভৈৰৱ দা । এইকণ খোজ কাঢ়ি যাম । মোৰ লগত যোৱা দেখিলে তোমাৰ লগৰবোৰে তোমাক হাঁহিব । 

: হাঁহিবলৈ দিয়া । সিহঁতৰহে দাঁত ওলাব , মোৰটো একো নহয় । 

: প্লীজ ভৈৰৱ দা.....! ৰখাই দিয়া । 

: নৰখাওঁ....! একেবাৰে বাইক ষ্টেণ্ডতহে ৰখাম । মোক জোৰকৈ সাৱটি ধৰা । কোনে কি কয় চাওঁ । 

       ভৈৰৱৰ কথামতেই ভৈৰৱক সাৱটি ধৰিলে ৰাজীৱে । কোঁ- কুৱাই বাইখখন নি ষ্টেণ্ডত ৰখাই দিলে ভৈৰৱে । বাইকৰ পৰা নামি ৰাজীৱে নিজৰ ক্লাছ ৰূমলৈ গুচি গল । ৰাজীৱ আঁতৰ হৈ যোৱাৰ লগে লগেই ক্লাচমেট বিকাশ আৰু অধিৰ আহি ভৈৰৱৰ ওচৰ পালেহি । 

: কি হে ভৈৰৱ.....! তই দেখোঁন আজি লেডীছক লগত লৈ আহিলি ......! হাঁহি হাঁহি কলে অধিৰে । 

: কোন লেডীছ.....? তই হাঁহিলি যে.....? কি মিন কৰিছ তই....

: তই কথাবোৰ ইমান খঙত কৈছ কিয় ভৈৰৱ .....? মই তোক ধেমালিহে কৰিছিলোঁ । 

: ধেমালি কৰিবলৈ আৰু ট'পিক বিচাৰি নাপালি....! তোৰ ভনীয়েৰৰ দেখোঁন বদনাম ওলাইছিল । সেইটো কথা লৈ মই তোৰ লগত ধেমালি কৰিছিলোঁ নেকি.....? 

: নাই কৰা । 

: next টাইম এনেকুৱা কথা কৈ মোৰ লগত ধেমালি নকৰিবি । মোৰ বাইকত মই কাক উথাও সেইটো মোৰ কথা । কথাষাৰ মনত ৰাখিবি ।  বৰ খঙেৰে কলে ভৈৰৱে । 

: তোৰ হৈছে কি ভৈৰৱ....! কথাবোৰ বৰ ৰাপকৈ কৈছ যে....? 

: চা অধিৰ , তই মোৰ ভাল বন্ধু । সেয়ে তোক কথা এটা কওঁ , তোৰ মোৰ দৰে ৰাজীৱো তেজ মঙহৰ মানুহ । তাৰো এখন অন্তৰ আছে । ভাল বেয়া সিয়ো বুজি পায় । এটা কথা মনত ৰাখিবি যিমানেই পঢ়া শুনা নকৰ কিয় , যদি মানুহ হ'ব নোৱাৰ তেন্তে সেই শিক্ষাৰ কোনো মূল্য নাই । পুথিৰ জ্ঞানেৰে জ্ঞানী হোৱাতকৈ প্ৰকৃত মানুহ হ'বলৈ শিক ।  কথাটো কৈয়ে বৰ খৰখেদাকৈ কেণ্টিনৰ ফালে খোজ দিলে ভৈৰৱে ।

: ঐ বিকাশ ভৈৰৱক দেখোঁন আজি বৰ বেলেগ দেখিলোঁ । ই সলনি হৈছে নেকি বাৰু....! 

: কথাটো ময়ো লক্ষ্য কৰিছোঁ অধিৰ । আচলতে তয়ো তাক তেনেকৈ কৈ দিব নালাগিছিল । 

: বিশ্বাস কৰ বিকাশ । মই সচাঁকৈ তাৰ লগত ধেমালি কৰিছিলোঁ । সি যে ইমান চিৰিয়াছ হৈ যাব মই ভবাই নাছিলোঁ । 

: যি হ'ল হৈ গ'ল অধিৰ । ভৈৰৱক তই ক্ষমা খোজগৈ । ব'ল তাক বিচাৰি যাওঁ । 

: তাৰ ওচৰলৈ যাবলৈ মোৰ এতিয়া লাজহে লাগিছে । কিহে যে পাইছিল মোক । 

: একো নাই । ভুল কৰিলি যেতিয়া ক্ষমা খুজিবই লাগিব । ব'ল এতিয়া । মুখখন ফুলাই ভৈৰৱ চাগৈ কেণ্টিনতে বহি আছে । 

 

          বাইক ষ্টেণ্ডৰ পৰা দুয়োটা চিধাই কেণ্টিনলৈ গ'ল । কেণ্টিনৰ চুকৰ টেবুলখনতে মুখখন ফুলাই ম'বাইলতো লিৰিকি বিদাৰি বহি আছিল ভৈৰৱ । ভৈৰৱৰ কাষতে থকা চকীখন উলিয়াই ভৈৰৱৰ কাষতে বহিলে অধিৰ । 

: I am sorry ভৈৰৱ । আজিৰ পৰা ৰাজীৱৰ বিষয়ে একো বেয়াকৈ নকওঁ দে । প্লীজ ...! ভৈৰৱ , sorry কৈছো তো...  

      মুখেৰে এটাও শব্দ উচ্চাৰণ নকৰি বহি থকা চকীখন ভৰিটোৱে পাছলৈ ঠেলি কেণ্টিনৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই গ'ল ভৈৰৱ । 

      ক্ৰমশঃ.....

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

বিঃদ্ৰঃ আপোনালোকেও যদি কোনো গল্প আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আমাৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত নতুবা ৯৮৫৪৭৯৯৫৭৭ নম্বৰত হুৱাটছ এপ যোগে প্ৰৰণ কৰক।

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

 নিৰ্বাচিত গল্প সমূহহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।

আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

( Storyboard )