তুমি মোক কিমান ভাল পোৱা ৰাজীৱ....?
: বাখ্যা কৰিব নোৱাৰিম ভৈৰৱ দা...
: কোৱা না.....! জানিবলৈ বৰ মন গৈছে মোৰ ।
: মই নাজানো ভৈৰৱ দা ...., জানো মাত্ৰ ভাল পাওঁ তোমাক । বহুত...., বহুত....., বহুত.....। যি ভাল পোৱাক মই কাৰো লগত তুলনা কৰিব নোৱাৰো , তুলনা কৰিব নিবিচাৰোওঁ( Assamese Storyboard )
: যদি মই কেতিয়াবা হেৰাই যাওঁ তুমি কাৰোবাক আকোৱালি ল'বা নে.....?
: কি আবোল তাবোল বকিছা ভৈৰৱ দা ....! কি হৈছে তোমাৰ...? তুমি হেৰাই যোৱাৰ পাছত কাকোৱেই আঁকোৱালি ল'ব নোৱাৰিম ।
: হি:...! হি:....! পাগলটো মোৰ , ভয় খালা নি....? মই তোমাক ধেমালি কৰিছিলোঁ ।
: এনেকুৱা ধেমালি নকৰিবা মোৰ লগত ।
: ইস: ....! মোৰ শুনামুৱাটো...., মই মৰিলেও সদায় তোমাৰ লগত ভূত হৈ থাকিম দেই......! চাওঁ ....! চাওঁ...! গালতে চুমা এটা খাওঁ ।
: পাগল নেকি....? মানুহে দেখিব ।
হঠাৎ সাৰ পাই গ'ল ৰাজীৱ । চকুদুটা মোহাৰি মোহাৰি বিচনাৰ পৰা নামি আহি ফোন লগালে ভৈৰৱলৈ ।
: হেল্ল'....! ভৈৰৱ দা
: কোৱা ৰাজীৱ ।
: বৰ ভয় লগা সপোন এটা দেখিলো ভৈৰৱ দা । সেয়ে তোমালৈ ফোন কৰিলোঁ । কি কৰিছা...?
: চাহকাপ খাই পঢ়িবলৈ লৈছোঁ । তুমি....?
: মই শুই আছিলোঁ । /p>
: অ'....! কি সপোন দেখিলানো....?
: নকওঁ দিয়া । ভালকৈ থাকিবা । কালিলৈ কলেজ যাবা নহয়...!
: যাম..., যাম...! তুমি..?
: ময়ো যাম ।
পঢ়িবলৈ লৈ ফোনত কাৰ লগত কথা পাতি আছা....? চাই আছোঁ তোমাক , তুমি অলপ সলনি হৈছা । জাঙুৰ খাই উঠিল উৰ্বশী ।
: হেল্ল'...! মই তোমাক পাছত ফোন কৰি আছোঁ । ফোনটো কাটি দিলে ভৈৰৱে । ....লগৰ এজনে ফোন কৰিছিল । কালিলৈ কলেজ যাম নে নাই তাকে সুধিছিল...?
: হয়নেকি...! ধুনু কোন হয় তোমাৰ....? প্ৰশ্ন কৰিলে উৰ্বশীয়ে
: মোৰ ভাইটি ।
: মোক মিছা কথা কৈছা ...!
: সচাঁকৈ কৈছোঁ মা...।
: এতিয়া তোমাৰ পঢ়াৰ সময় । গতিকে যাৰ তাৰ লগত অদৰকাৰী কথা পাতি সময় নষ্ট নকৰিবা । ফোনটো দিয়াচোন....! কাৰ লগত কথা পাতিছিলা চাওঁ....?
: ৰাজীৱে ফোন কৰিছিল ।
: ফোনটো লগাই দিয়াচোন । কোন ৰাজীৱ , মই কথা পাতোঁ...।
..... বাবা , দুবাৰখন খোলা । দেউতাকৰ মাতটো শুনি দুৱাৰখন খুলি দিলে উৰ্বশীয়ে ।
: পালেহি...? আজি ইমান দেৰি হ'ল যে....?
: অফিচৰ পৰা আহি থাকোঁতে বাটতে শইকীয়াক লগ পালো । কথা পাতি থাকোঁতে দেৰি হৈ গ'ল ।
: ঠিক আছে । ফ্ৰেচ হৈ লওঁক । মই চাহ কৰোগৈ.. কথাষাৰ কৈ পাকঘৰলৈ সোমাই গ'ল উৰ্বশী । সীমান্তই বেগটো বিচনাত পেলাই পেন্টৰ জেপৰ পৰা চকলেটতো উলিয়াই ভৈৰৱৰ হাতত দিলে । ....বাবা , এইটো লোৱা ।
: ধন্যবাদ দেউতা । দেউতা..., মোক পইছা অলপ দৰকাৰ হৈছিল ।
: কিয় বাবা...?
: মোৰ প্ৰয়োজনীয় বস্তু কেইটামান কিনিবলৈ আছে ।
: কি লাগে মোক কৈ দিবা মই লৈ আহিম ।
: আপুনি আনিব নালাগে দেউতা । মই নিজেই কিনিম ...। পৰহিলৈ যে মোৰ জন্মদিন পাহৰিলে নেকি...?
: তোমাৰ জন্মদিন..., মই পাহৰিম । কি কথা কৈছা...!
: লগৰ সকলোকে পাৰ্টি দিৱ লাগিব ।
: তোমাৰ লগৰ সকলোকে ইনভাইট কৰি দিবা । মই সকলো যোগাৰ কৰিম ।
: দেউতা....! আজিকালি সকলোৱে বাৰ্টথডে পাৰ্টি নামি দামী হোটেলত দিয়ে । ঘৰত বাৰ্টথডে পাৰ্টি ভাল নালাগে । মই মোৰ লগৰবোৰক ৰেষ্টুৰেন্টত পাৰ্টি দিম দেউতা । আপুনি মোক পইচা দিলেই হ'ব ।
: কিমান লাগিব বাবা..?
: পাঁচ হাজাৰ টকা দিলেই হ'ব । বাকী ঘৰত আপুনি যি আয়োজন কৰে কৰিব ।
: ঠিক আছে । কিন্তু মাৰক এইবোৰ কথা নকবা....! তুমি এতিয়া পঢ়া । মই সকলো ঠিক কৰি দিম । কথাষাৰ কৈ কাপোৰ কেইটা সলায় বাহিৰলৈ ওলাই গ'ল সীমান্ত....। দেউতাক ৰূমটোৰ পৰা ওলাই যোৱাৰ লগে লগেই ৰাজীৱলৈ ফোন লগালে ভৈৰৱে ।
: হেল্ল'....! ৰাজীৱ , কি কৰিছা...?
: পঢ়ি আছোঁ । কোৱা ভৈৰৱ দা....
: পৰহিলৈ মোৰ জন্মদিন ।
: হয়নেকি....! আগতীয়াকৈ কৈ দিলা ভালেই কৰিলা । কিবা এটা মেনেজ কৰিব পাৰিম । ( Assamese Storyboard )
: মই মোৰ বিশেষ দিনটো তোমাৰ লগত কটাব বিচাৰোঁ । তুমি আৰু মই ক'ৰবাত ফুৰিবলৈ যাম ।
: ক'ত ফুৰিবলৈ যাবানো....!
: তুমি য'ত যাওঁ বুলি কোৱা তালৈকে যাম..। ক'ত যাবা কোৱা...?
: কোনোবা নামঘৰ বা মন্দিৰলৈকে যাম ওলাবা । তোমাৰ মংগলৰ বাবে ভগৱানৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিম । তুমি যেন সদায় সুখী হৈ থাকিব পাৰা ভৈৰৱ দা ।
: কোন মন্দিৰ যাবা কোৱা ৰাজীৱ...?
: জগন্নাথ মন্দিৰলৈকে ওলাবা । সেইদিনা কলেজ নাযাওঁ দিয়া । তোমাৰ লগতে দিনটো পাৰ কৰি দিম ।
: উম....! ভালেই হ'ব । ময়ো জগন্নাথ মন্দিৰলৈ যোৱা নাই । দুয়োটা একেলগে যাব পাৰিম ।
: উম....! বহুত ভাল লাগিব ।
: বাৰ্থডেত তুমি মোক কি গিফট দিবা...?
: এতিয়া নকওঁ দিয়া । মোৰ ভাল লগা কিবা এটা তোমাক উপহাৰ দিম । পৰহিলৈ মোৰ দাদাৰো বাৰ্থডে ।
: হয়নেকি...! তেতিয়াহলে পাৰ্টি ডাঙৰেই হ'ব ।
: আমাৰ একো পাৰ্টি নহয় ভৈৰৱ দা । দাদা আহিব নোৱাৰে , পৰীক্ষা আছে । তোমাৰ বাৰ্টডে বুলিয়েই অলপ এনজয় কৰিম আৰু....!
: হ'ব ...। মন্দিৰাহঁতক এইবোৰ কথা ন'কবা । এতিয়া ৰাখিছোঁ দিয়া । কালিলৈ কলেজত লগ পাম দিয়া ।
: ঠিক আছে ভৈৰৱ দা । বাই....., ফোনটো কাটি দিলে ভৈৰৱে । ফোনটো কাটি বিচনাত বাগৰ দিলে ভৈৰৱে । ....দিনক দিনে দেখোঁন ৰাজীৱক মোৰ আপোন আপোন লগা হৈছে । ৰাজীৱৰ দৰে এজন ল'ৰা যদি মোৰ জীৱন সংগী হৈ আহে তেতিয়া হ'লে মোৰ জীৱনটো বৰ সুখৰ হৈ পৰিব । আনৰ চকুত ৰাজীৱ বেয়া হ'লেও মোৰ দৃষ্টিত ৰাজীৱ বুকুৰ আপোন । ৰাজীৱৰ অবিহনে দেখোঁন মই আধৰুৱা ....! কথাবোৰ ভাবি থাকোতেই হাতত গাখীৰৰ গিলাচটো লৈ উৰ্বশী সোমাই আহিল । ....বাবা, গাখীৰ গিলাচ খাই লোৱা ।
: মোৰ একো খাবলৈ মন যোৱা নাই মা...!
: কিয় বাবা....?
: গাটো ভাল লগা নাই মা । মোক অলপ অকলশৰে থাকিবলৈ দিয়াচোন.....! প্লীজ...!
: বাবা, তোমাক কথা এটা ক'বলৈ পাহৰিছিলোঁৱেই । শইকীয়া খুড়াই কি কৈছে জানা....! খুড়াৰ একমাত্ৰ জীয়েক অলংকৃতাৰ লগত তোমাৰ বিয়া পাতি দিম বুলি কৈছে । তুমি বি.এ. পাছ কৰাৰ পাছতেই তোমাৰ বিয়াখন পাতি দিম বুলি ভাবিছোঁ .....!
: মই বিয়াৰ কথা ভবা নাই মা । তোমালোকে মিছাতেই সেইবোৰ কথা নাপাতিবা এতিয়া....।
: চোৱা বাবা, তুমি আমাৰ একমাত্ৰ সন্তান । তোমাৰ অবিহনে আমাৰ কোনো নাই । গতিকে তুমিয়ে আমাৰ বংশ ৰক্ষা কৰিব লাগিব ।
: মা....!
: হ'ব , এতিয়াও সময় আছে । তুমি গাখীৰ গিলাচ খাই লোৱা । মই দেউতাক অলপ হেল্প কৰি দিওঁগৈ ।
উৰ্বশী ৰূমৰ পৰা ওলাই যোৱা লগে লগেই মোবাইলত থকা ৰাজীৱৰ ফটোখন জুম কৰি চালে ভৈৰৱ । ....বাৰ্থডে দিনাই ৰাজীৱক মনৰ কথাবোৰ কৈ দিব লাগিব । ৰাজীৱৰ অবিহনে দেখোঁন মোৰ সকলো আধৰুৱা যেন লগা হৈছে । এইয়াই নেকি ভালপোৱা....! সত্যই সৌন্দৰ্য , অন্তৰত সুন্দৰতা নাথাকিলে সকলো সৌন্দৰ্য ম্লান পৰি যায় । চকুৱে মানুহক দৃষ্টি শক্তি প্ৰদান কৰে সঁচা । কিন্তু আমি কেনেকৈ চাওঁ সেয়া আমাৰ মানসিকতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে । ৰাজীৱক মই ভাল পালে হয়তো মানুহে মোক সমকামী বা গে বুলি হাঁহিব । ভালপোৱাৰ জানো কিবা লিঙ্গ আছে....? দুখন হৃদয়ৰ সঁচা মিলনেই যদি ভালপোৱা তেন্তে ৰাজীৱক ভাল পোৱাটো জানো দোষ....? নহয়...! ই কেতিয়াও দোষ হ'ব নোৱাৰে । মই জানো সমাজে আমাৰ সম্পৰ্কটো মানি লবলৈ টান পাব ....! সমাজটো মানুহৰেই সমষ্টি ..... কথাবোৰ ভাবি থাকোঁতেই ভৈৰৱৰ দুচকুলৈ টোপনি নামি আহিল । লুইতৰ পাৰত হাতত এপাহ ৰঙা গোলাপ লৈ অকলে বহি আছে ভৈৰৱ । লুইতৰ বুকুত ৰাঙলী বেলি ৰঙীণ হৈ জিলিকি আছে । এটা দীঘল হুমুনিয়াহ এৰিলে ভৈৰৱে । ৰাজীৱ আৰু নাই....! এটা কাৰ এক্সিডেণ্টত ৰাজীৱ হেৰাই গ'ল । নিথৰ হৈ পৰি ৰ'ল ৰাজীৱৰ দেহ...., তেজেৰে লুতুৰী পুতুৰী হৈ থকা ৰাজীৱৰ মৃতদেহটো বুকুত সাৱতি চিঞৰি চিঞৰি কান্দিলে ভৈৰৱে । বিচনাত বাগৰি চিঞৰ বাখৰ কৰি থকা শুনি সীমান্ত উধাতু খাই আহিল । .....বাবা, ঐ বাবা....! কি হৈছে তোমাৰ....? কিয় এনেকৈ চিঞৰিছা...? দেউতাকৰ মাতষাৰ শুনি উচপ খাই উঠিল ভৈৰৱ...../p>
: দেউতা...., ৰাজীৱ...., ৰাজীৱ আৰু নাই....!
: কোন ৰাজীৱ বাবা....? কিবা সপোন দেখিলা নেকি....?
: দেউতা....! বৰ ভয় লগা সপোন এটা দেখিছিলোঁ ।
: সপোনত মানুহে এনেকৈ চিঞৰে নেকি....! যোৱা মুখখন ধুই দিয়াগৈ । দেউতাকৰ কথা শুনি বিচনাৰ পৰা লাহেকৈ উঠি বাহিৰলৈ ওলাই গ'ল ভৈৰৱ....। কিবা এটা ভয় ভয় ভাবে ভৈৰৱৰ বুকুখন যেন হেঁচা মাৰি ধৰিলে।
ক্ৰমশঃ.....
 |
এই উপন্যাস খনৰ বাকী কেইটা খণ্ড আৰু আন বহু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com
আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপটো আপুনি পোনপটিয়াকৈ গল্প প্ৰকাশ কৰিব পাৰে।
আমাৰ গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup
( Assamese Storyboard )
No comments:
Post a Comment