এগৰাকী সুন্দৰী মহিলাৰ ভগ্ন অন্তৰৰ কাহিনী : Smj stock

 

সদায় কৰি যোৱাৰ দৰে ৰাতিপুৱাঁ শুই উঠিয়ে মোৰ সৰু কোঠাটোৰ সৰু বাৰান্দা খনত পেপাৰ খন হাতত মেলি লৈছো | দেশ বিদেশৰ খৱৰ চোৱাটো মোৰ আজিৰ অভ্যাস নহয় সৰুৰে অভ্যাস | বাহঃ সূৰ্য্যটো একেবাৰে সমস্ত তাপ এৰি দিছে আজি | কেনেকে বাহিৰত ওলাম বাৰু আজি |( Smj stock )

             ওপৰৰ ফালে সূৰ্য্যটো চাওঁতে মোৰ সন্মুখৰ ঘৰৰ চাদত সেই মৰম লগা ছোৱালীজনী দেখিলো | সূৰ্য্যটোৰ কাৰনে তাইৰ ফালে একে লেঠাৰি চাই থাকিবলৈ ও বৰ দিগদাৰ পাইছো|  তাইৰ ককাললৈ বৈ পৰা মেঘালি ছুলি খিনিয়ে মোক বৰকৈ পাগল কৰিছিল | তাইৰ সেই ছুলি তাৰি হাতেৰে মুঠি মাৰি লৈ সুগন্ধিৰ মাজত হেৰাই যোৱাৰ মন আছিলে এদিন |

          অ হেল্ল' ৰাগ,কি ভাৱিছ বাৰু তই | তোৰ আৰু তাইৰ মাজত আকাশ পাতল প্রভেদ | তোৰ সেই সাধাৰণ জীৱন প্রনালী | আৰু তাই ,,,,,,,,,,,,

মোৰ বিবেকে কোৱা কথা কেইটাত মই নিজে লাজ পালো | চেহঃ কি যে ভাৱি থাকো ন ! এইবোৰ ভাৱি অযথা দুখ বোৰ নো কিয় চপাই লওঁ |

             মই গা ধুই ভাত এমুঠি খাই নিজৰ কৰ্মস্থলীত যাৱ ওলালো | গেটলৈ ওলাই যোৱাৰ লগে লগে সেই ছোৱালী জনীয়ে ও নিজৰ গাড়ী খন লৈ অফিচলৈ ওলাই আহিছিল | এবাৰ তাইৰ দ্রাইভিং চিটলৈ কেৰাহিকৈ চালো | তেনেতে তাই ও মোৰ ফালে চাইছিলে | বুকুখন অজানা পুলকত সিহৰিত হৈছিল | সঁচাই তুমি বৰ ধুনীয়া | মুখেৰে ওলাই আহিছিল মাত্র শব্দ কেইটা |

                  দিনটোৰ কৰ্ম ব্যস্ততাৰ অন্তত আৱেলি নিজৰ কোঠালৈ উভতি আহিলো | আহি ৰঞ্জু হাজৰিকাৰ " মেঘময়ূৰী" উপন্যাস খন হাতক লৈ বিচনাত পৰিছিলো হে মাত্র |তেনেতে কৰ পৰা জানো নামি আহিল আৱতৰীয়া এচাটি বতাহ | যি নহওঁক দিনটোৰ অত্যাধিক গৰমৰ পাছত তেনে এচাটি বতাহৰ প্রয়োজন হৈছিলে | 

              অ এইফালে আকাশ খনে ডাৱৰে চানি ধৰিছে | বৰষুণ আহিৱ চাগে | লগে লগে বিচনাৰ পৰা উঠি বাহিৰলৈ দৌৰ দিলো | কাৰন বাহিৰত মোৰ কাপোৰ কেইটা মান ৰ'দ শুকাৱলৈ দিয়া আছিলে | কাপোৰ কেইটা লবলৈ বুলি যাওঁতে মোৰ মূৰৰ ওপৰত কিবা এখন কাপোৰ পৰা যেন অনুভৱ হ'ল |কাপোৰ খন মূৰৰ পৰা নমাই চালো | হাৰে এখনি নীলা চাদৰ | কাৰ হব পাৰে বাৰু ! উম চাদৰ ওপৰত কাপোৰ শুকাৱলৈ মেলি দিয়া সেই মৰম লগা জনীৰে হব | চাদৰ খন মই বুকুৰ মাজত সাৱতি ধৰিছিলো | চাদৰ খনৰ এটা ধুনীয়া সুগন্ধ মোৰ নাকত লাগিছিলে | চকু মুদি অনুভৱ কৰিছিলো যেন তাই এতিয়া মোৰ দুবাহুৰ মাজত | তেনেতে অনুভৱ কৰিলো চাদৰ ওপৰৰ পৰা এটি কাহৰ শব্দ | ওপৰলৈ চালো |

            অ মাই গড | সেই ছোৱালীজনী | চেহঃ বৰ লাজ পালো তাই বাৰু কি ভাৱিছে | কি কওঁ বাৰু |

- আপোনাৰ নেকি ! বতাহত সৰি পৰিছে,বেয়া নাপায় যদি তললৈ আহি লৈ যাওঁক |

তাই মাত্র মিচিকিয়া হাঁহি মাৰি আতৰি গৈছিল |

নিজৰ গালতে এটা চৰ মাৰিব মন গ'ল | কি যে কৰো নহয় , তাই বাৰু কি ভাৱিছে এতিয়া | মই একে ঠাইতে থৰ হৈ থাকিলো | তেনেতে দেখিলো তাই আমাৰ গেট খন খুলি ভিতৰলৈ আহিছে |কি কম বাৰু নিজক কেনেকে প্রস্তুত কৰো |

- মানে বতাহ দিলে যে,ডাঙৰ বতাহ ন ! আপোনাৰ চাদৰ খন আহি ইয়াতে পৰিছিলে | মই কিন্তু নিজে অনা নাই |

তাই এটা হাঁহি এৰিছিল !

- কি যে কয়,বতাহত নপৰিলে চাদৰ খন চাদৰ পৰা আনবলৈ আপুনিটো আৰু স্পাইদাৰ মেন নহয় |

অজানিতে মোৰ মুখৰ পৰা হাঁহি এটা ওলাই আহিল |

- আপুনি মোক কিন্তু একেবাৰে ভুল নুবুজিৱ দে |

- নুবুজো নুবুজো কিয় বুজিম বাৰু ,পিছে চাদৰ খন মোক এতিয়া নিদিয়ে নেকি !

- অহ,

চেহঃ মই চাদৰ খন সাৱতি লৈ আছিলো |

- নাই নাই মানে ধূলি বালি লাগিৱ বুলি এনেকে সাৱতি লৈছো ,হয় লওঁক |

- বুজিছো,আপুনি কিন্তু বেছ ৰসিক | আহিছো ,আকৌ লগ পাম |

- নিশ্চয় !

তাই হাঁহি এটি এৰি গ'ল গৈ ! সঁচাই সেই লাহি পাহি খোজ,দীঘল ছুলি,মৰম লগা হাঁহি ,ৰামধেনুৰ দৰে চেলাউৰি কিমান মৰম লগা তাই | 

ধন্যবাদ ভগবান,ধন্যবাদ বতাহ তোমাৰ কাৰনে আজি তাইৰ লগত কথা পাতিব পাৰিলো,বতাহ তুমি যেন সদায় আহি নীলা চাদৰ খন এবাৰ মোৰ মূৰত পেলাই দিয়া |

সেইদিনা ৰাতি মাত্র মোক আমনি কৰিলে তাইৰ মৰম লগা মুখনিয়ে,আৰু সেই নীলা চাদৰ খনে |

                   ৰাতিপুৱাঁ উঠিয়ে হাতত ব্রাছ ডাল লৈ ,চাদ খনৰ ওপৰলৈ চালো |  লগে লগে মনটো সেমেকি গ'ল | তাই ইতিমধ্যে কাপোৰ ৰ'দত দি গৈছে | চেহঃ আজি বা আৰু দেখিম নে নাই ভগবানে জানে | শেষত দৈনন্দিন কৰাৰ দৰে কাম খিনি কৰি অফিচলৈ বুলি ওলালো | গেট খন খোলাৰ লগে লগে তাইৰ গাড়ী খন আগুৱাই আহিল | আচৰিত গাড়ী খন আজি মোৰ কাষত ৰৈ গ'ল | 

- দিউটিত যাৱ নেকি ?

তাই মোক সুধিছিলে |

- হয় 

- কোন ঠাইত ?

- পানবজাৰ !

- যদি বেয়া নাপায় মোৰ লগত যাৱ পাৰিব,উঠক |

মনটো যে বহুত ভাল লাগিলে | গাড়ী খনৰ পাছৰ দৰ্জা খন খুলিছিলো |

- বেয়া নাপালে আগতে বহিব পাৰিব |

হাৰে মইটো ভালে পালো | কিয় নবহিম সেয়াই বিচাৰিছিলো | লাহে লাহে আমাৰ গাড়ী আগবাঢ়িলে | মই তাইলৈ ভালকৈ চাইছিলো | পাতল গোলপীয়া চুৰিদাৰ জোৰৰ সৈতে তাইৰ গাগৰ্ছ পিন্ধা মুখ খনি সঁচাই মোক পাগল কৰিছিলে |

- আপোনাৰ ঘৰ ?

তাই মোক সুধিছিলে ,,,,,,

- ৰঙিয়া

- ঘৰত কোন কোন আছে ?

- মা,দেউতা আৰু ভাইটি |

- ইয়াত বৰ্তমান কি কৰি আছে ?

- সাধাৰণ কাম এটা ,ক'ম্পেনী এটাৰ ষ্ট'ৰ মেনেজাৰ |

তাই মোৰ ফালে চাই কৈছিল | 

-কামৰ সৰু বৰ নাই সাধাৰণ বুলি নকব |

মই সুধিছিলো

- আপোনাৰ ঘৰ চাগে সেইটো ?

- হয় ঠিকে কৈছে |

- আপোনাৰ ঘৰৰ পৰিয়াল ?

- মই অকলে |

- অ,,,,,,, !

- আপুনি আচৰিত হৈছে চাগে ন ? এইবোৰ বহুত কথা,ফোন নাম্বাৰটো দিয়ক ফোনত কথা পাতিম |

তাই দ্রাইভিং কৰি আছিলে,সেয়েহে মই ক'লো |

- আপোনাৰটো কওঁক ! মই মিচড কল্ দি দিম |

তাই মোক তাইৰ নম্বৰটো দিছিলে,এটা সময়ত মই মোৰ কৰ্মস্থলী পাইছিলো |

- ৰখাৱ ইয়াতে ,মই পাই গ'লো |

- অহ, ঠিক আছে মই ফোন কৰিম ৰিচিভ কৰিব,আহিছো |

           তাই নিজৰ দিউটিলৈ গ'ল | আজি দিউটিত মই মন বহাব পৰা নাই | বাৰে বাৰে আমনি কৰিছে তাইৰ মুখ খনিয়ে | যি নহওঁক হয়টো এটা মধুৰ সম্পৰ্কই হব | হয় বান্ধৱী |

                আজি দিউটিৰ পৰা আহিয়ে তাইলৈ ফোন লগালো |

- হেল্ল'

- মই হে,,,,,,

- আপুনি এটা কথা পাহৰি থাকিলে নেকি ?

- কি কথা !

- বহু কথাই হ'লো,পিছে নাম কেইটা জানিৱ হে বাকি থাকিলো |

- তাকে মই ও পাহৰি আছিলো,মোক ৰাগ বুলিয়ে কব |

- আৰু মোক লিজা বুলি ক'লে হ'ল |

- হব বাৰু,পিছে আপোনাৰ জীৱনৰ কাহিনী জানিৱলৈ মই ৰৈ আছো,বেয়া নাপায় যদি কবনে ?

- কম ,এতিয়া আপোনাৰ বিশেষ কাম আছে নেকি ?

- নাই ! কিয় সুধিলে ?

- তেনেহ'লে বলক | আজি অকমান নিজানত ফুৰি আহো তাতে সকলো আপোনাক কম |

মোৰো মনটো ভাল লাগিলে,বহুদিন কাৰো সৈতে নিজানত বহি কথা পতা হোৱা নাই | 

- আপুনি ওলাই আহক |

- উম ঠিক আছে |

          সঁচাই সম্ভৱ নোহোৱা কথাবোৰ আজি দেখোন সম্ভৱ হৈ উঠিল | যি বাটলৈ বহুদূৰ আছিল সেই বাট দেখোন বহু ওচৰ | ভাললগা কাৰোবাৰ সৈতে যাম | কি পিন্ধিম বাৰু ! 

মোৰ প্রিয় কলা লংপেন্ট,বগা টি চাৰ্ট,আৰু বগা জোটা জোৰ পিন্ধী ল'লো , কলা ফ্রেমৰ বগা চছমাজোৰ |

         আইনা খনত বাৰে বাৰে মুখনি চালো,ধুনীয়া নহ'লেওঁ ধুনীয়া হোৱাৰ হাবিয়াস মনত সদায় থাকি গ'ল | গেটত গাড়ীৰ হৰ্ণ শুনি দৰ্জা খন বন্ধ কৰি ওলাই গ'লো |

         তাই গাড়ীৰ আইনা খন নমাই মোৰ ফালে হাঁহি হাঁহি চাই আছিলে | বাহঃ তাই আজি বগা ৰঙৰ মাজে মাজে নীলা ফুল থকা চুৰিদাৰ জোৰ পিন্ধিছে | লগত সেই নীলা দোপাট্রা খন |

- বহক |

মই গাড়ী খনত বহিলো |

- লিজা কলৈ যাম আমি ?

- চাৰপ্রাইজ |

মই এটা হাঁহি এৰি ক'লো ঠিক আছে বাৰু |

এটা দুটা কথা পাতি পাতি আমি দীঘলী পাৰ্কত সোমালো গৈ ! 

- তাৰমানে ?

- হয়  ,এয়া চাৰপ্রাইজ | বহক

পাৰ্কৰ বেঞ্চ খনত বহিলো | পুখুৰীটোৰ পানী বোৰ সেউজীয়া হৈছিল |আশা কৰিছিলো সেউজীয়াৰ মাজেৰে নামি আহক সেউজীয়া প্রেম |( Smj stock )

- ৰাগ ,মোক কিছুমান স্মৃতিয়ে খেদি ফুৰে | সকলো থাকিওঁ মই আজি চটফটাই থাকো |বাৰে বাৰে আমনি কৰে মোক অতীতে,কাৰোবাৰ মিছা প্রতিশ্রুতিয়ে,মিছা ভালপোৱাই |

- মই ঠিক বুজা নাই ,বুজাই দিয়কচোন |

- মই বিবাহিতা

    চিৰিং কৈ বুকু খনে কোৱাই গ'ল | লিজা বিবাহিতা ,তাৰমানে তাই কাৰোবাৰ পত্নী | 

- কিন্তু এতিয়া মই অকলশৰীয়া !

এইবোৰ কি কৈছে তাই ,অকলশৰীয়া ! তাৰমানে তাইৰ স্বামী ধুকাইছে নেকি !

- বহলাই কওঁক চোন |

           শুনক তেন্তে ! কথাবোৰ প্রকাশ কৰিব পাৰিলে মোৰ ও পাতল লাগিব | কলেজীয়া দিনতে মোৰ সহঃপাঠী ৰনিতে এদিন মোক প্রেমৰ প্রস্তাৱ দিছিলে | আৰু মই ও যৌৱনৰ দাবীত সহজতে মানি লৈছিলো | মই তাৰ প্রেমত অন্ধ হৈ পৰিছিলো |বহু সময় আমি কেতিয়াবা বাহিৰত কতাইছিলো | এনেকে আগুৱাইছিল আমাৰ প্রেম | সময় বাগৰিছিল ,আমাৰ কলেজিয়া জীৱন শেষ হৈছিল |মই বিশ্ববিদ্যালয়ত স্নাকোত্তৰ ছাত্রী আৰু সি টুৰিজ্যিমৰ ছাত্র |

তেতিয়া নিজৰ জীৱনত বেছি ব্যস্ত হ'লো | আৰু এদিনা খন মই বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ওলালো আৰু তাৰ ও পঢ়া শেষ হ'ল | পঢ়া শেষ কৰিয়ে সি চাকৰি পালে ,আৰু চাকৰি পোৱাৰ পিছতে আমাৰ ঘৰত আহি মোক বিয়াৰ প্রস্তাৱ দিলে | পেছাত মোৰ দেউতা ইঞ্জিনিয়াৰ আছিলে |ঘৰ খনত মাৰ মৃত্যুৰ পাছত দেউতা আৰু মই আছিলো |

         দেউতাই ৰনিতৰ প্রস্তাৱ মানি ল'লে , আৰু বেচ ধুমধামেৰে আমাৰ বিয়া খন হৈ গ'ল | দিন বাগৰিল বছৰ বাগৰিল বিয়াৰ তিনিবছৰ হ'ল কিন্তু আমাৰ জীৱনত সন্তান নহ'ল | ৰনিতৰ মাকে আজিকালি প্রায় মোক কথা শুনোৱা হ'ল | ৰনিতৰ ও ব্যৱহাৰ সলনি হ'ল | 

শেষত অধৰ্য্য হৈ এদিনা খন মই ডাক্তৰৰ ওচৰ চাপিলো | আৰু ডাক্তৰৰ ৰিপ'ৰ্টত ওলাল মোৰ সন্তান জন্ম দিয়া শক্তি নাই |

সেই দিনাই মানি ল'লো নিজৰ দু্ৰ্ভাগ্যৰ কথা |সেইদিনাৰ পৰা ৰনিতৰ সম্পূৰ্ণ পৰিবৰ্তন | সি আজিকালি ৰাতিকৈ ঘৰত আহে,হাজাৰ জনী ছোৱালীৰ লগত তাৰ সম্পৰ্ক | মই আৰু ধৰ্য্য ধৰিব নোৱাৰিলো |সেইখন ঘৰত আৰু আৱৰ্জনা হৈ জীয়াই থাকিব নোখোজো | এদিনা ৰাতি ৰনিতক মই ক'লো -

- ৰনিত

- কোৱা

- মই যিহেতু মাতৃ হব নোৱাৰো,তোমাক হাতত সন্তান তুলি দিব নোৱাৰো |

- তাৰপাছত !

- এইখন ঘৰত আৰু কিমান হাঁহিয়াতৰ পাত্র হম কোৱা , প্লীজ মোক আইনী ব্যৱস্থাৰে ডিভ'ৰ্চ কৰি দিয়া |

কথা খিনি কৈ মই ৰুমত দৌৰি আহিছিলো ,বিচনাত পৰি হুকহুকাই কান্দিছিলো | কিন্তু সি এবাৰো মোৰ ওচৰত নাহিলে |

      পিছদিনা ৰাতিপুৱাঁ সি মোৰ ওচৰত আহি কৈছিল |

- ওলোৱা

- কলৈ ?

- ক'ৰ্টলৈ ডিভ'ৰ্চৰ বাবে |

এইজনেই পুৰুষ যিয়ে মোৰ জীৱনৰ কথা এবাৰ নাভাৱিলে,দুখ নকৰিলো ওলাই আহিলো |

আৰু আমাৰ ডিভ'ৰ্চ হ'ল | মই ঘৰলৈ গুছি আহিলো | ঘৰত কাম কৰা বাইজনী আৰু দেউতা আছিলে |

- মাজনী

- দেউতা ?

- খৱৰ নিদিয়াকৈ আহিলি যে ?

- মই হাৰি গ'লো দেউতা জীৱনত | মানুহবোৰ ইমান স্বাৰ্থপৰ জনা নাছিলো |

- তোৰ কি হ'ল মাজনী বুজাই ক' 

মই,মাত্র কান্দিছিলো

- তই কিয় কান্দিছ মাজনী ?

ডিভ'ৰ্চৰ কাগজ খন কপা কপা হাত খনেৰে দেউতাক দিলো |

- দেউতাই পঢ়ি চাই ,চকীৰ পৰা ধলি পৰি গ'ল |

- দেউতা !

     মই নিঠৰুৱা হ'লো,মোৰ ডিভ'ৰ্চৰ কাগজ চাই দেউতা ষ্ট্র'ক হৈ মৃত্যু বৰন কৰিলে | শেষত কলেজ এখনৰ ইংৰাজী বিভাগৰ প্রবক্তাৰ চাকৰি হ'ল মোৰ | এয়াই জীৱন | সকলো আছে,কিন্তু মোৰো কাৰোবাৰ সুঠাম বুকুৰ মাজত জিৰাব মন যায়,কিন্তু নোৱাৰো মই যে সন্তান জন্ম দিব নোৱাৰো | মোক কোনে আপোন কৰি লৱ পাৰিব কওঁক |

তাইৰ দুচকুৰে বৈছিল মাত্র চকুপানী ,মছি দিবলৈ বৰ মন গৈছিল কিন্তু নোৱাৰো যে | 

- লিজা আপুনি  মোৰ হব পাৰিব,এটা অনাথ সন্তানক নিজৰ সন্তান কৰিব পাৰিম | যদি বিশ্বাস কৰে,,,,,,,,,,,,,,,,,

    অ হেল্ল' কি চাই আছা চাদ খনলৈ ?

- এখনি নীলা চাদৰ !

- কি !

- ভয় কৰিব নালাগে,মোৰ লিজাৰ চাদৰ খন চাই আছো |

-বদমাছ !

জোৰকৈ তাইক বুকুৰ মাজত তানি আনিছিলো | তাইৰ ভিজা চুলি খিনি হাতেৰে আলফুলাই দিছিলো | 

- কি ভাৱি আছিলা ?

- তোমাৰ চিনাকীৰ দিনটোৰ কাহিনী |

তেওঁ লাহে লাহে মোৰ বুকুৰ মাজত হেৰাই গ'ল |

- মই  বহুত সুখী এতিয়া ৰাগ |

মই তেওঁৰ কপালত আকি দিলো দুওঠৰ পৰশ |||

এনেধৰনৰ আৰু গল্প/উপন্যাস পঢ়ক এই লিংকত - www.গল্প/উপন্যাস.com

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত ( Smj stock ) কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page