মন ময়ূৰীৰ বিয়া (খণ্ড নং ১৪)

    ওলাই আহিব খোজা ক্ৰন্দনটি হেঁচি ধৰি ময়ূৰীয়ে ৰিক্সাৱালা মনৰ লগত পাৰ্কৰ পৰা ওলাই আহিল | ময়ূৰীৰ চকুৰ পতাত ভাহি উঠিল চকুৰ পানী |

          মন ইন্সপেক্টৰৰ লগত তাই শৈশৱৰ পৰা একেলগে কতোৱা | সঁচাই ভাল ল'ৰা সি | সৰুৰ পৰাই যথেষ্ট সাহসী | হয়টো সেই কাৰনে হয়টো পুলিছৰ চাকৰি পাইছিল সি | কিন্তু আজি ময়ূৰীৰ একমাত্র ভালপোৱাঁ নোপোৱা বাবে সি এই ঠাই এৰি যোৱাৰ কথা ভাৱিছে | নাই তেনে হব দিব নোৱাৰে | তাই তাক মান্তি কৰিব | সি গুছি যাৱ নোৱাৰে |

ৰিক্সাৱালা মনে লক্ষ্য কৰিছিল ময়ূৰীৰ মনটো হঠাত সলনি হৈ গ'ল |

- ময়ূৰী কি হৈছে তোমাৰ ?

- নাই একো নাই

তাই এনে উত্তৰটো দি থলে |

- গা বেয়া নেকি ?

- নহয় !

তাইৰ উত্তৰ দেখি মনে আৰু একো নুসুধিলে | হয়টো তাইৰ কথা পতা মন নাই |

         কিছু সময় মৌন হৈ সিহত আগবাঢ়িল |

- মন তুমি এতিয়া যোৱা |

মনৰ ৰুমৰ গেটত ময়ূৰীয়ে গাড়ী ৰখালে | আৰু মনে গাড়ীৰ পৰা নামি দিলে | লগে লগে ময়ূৰীয়ে গাড়ী চলাই দিলে | ময়ূৰী গ'লগৈ | দুয়োৰো মাজত আৰু কোনো ধৰনৰ কথাই নহ'ল | মনে ৰুমত আহি এনে বিচনাত পৰিলে |

আজি মনক ময়ূৰীৰ মুখ খনিয়ে বৰকৈ আমনি কৰিছে | বহুত মৰম লগা ,সাধাৰণ ধৰনে জীৱন ধাৰন কৰা এজনী ছোৱালী | হয় লাহে লাহে সিওঁ তাইৰ প্রতি দুৰ্বল হৈ পৰিছে | এনেকুৱা লাগিছে তাৰ যেন প্রতিটো পল অনুপল ময়ূৰী তাৰ কাষতে থাকক | সি ও ময়ূৰীৰ প্রেমত পৰিছে | জীৱনত প্রথম প্রেম এয়া তাৰ | প্রথম প্রেমৰ অনুভুতি | তেনেতে তাৰ ফোনটো বাজি উঠিল -

- হেল্ল'

- মন তোমাৰ বস্তু কেইটা মোৰ গাড়ীত ৰৈ গৈছে | ৰুম ৰ সন্মুখলৈ ওলাই আহাছোন |

ময়ূৰীয়ে ফোন কৰিছিল | ময়ূৰীয়ে কিনি দিয়া কিছু সামগ্রী গাড়ীতে ৰৈ আহিছিল | সি বাহিৰলৈ ওলাই গ'ল | আৰু ময়ূৰীৰ হাতৰ পৰা পলিঠিন টো লব লওঁতে দেখিলে ময়ূৰীৰ কাষত মন ইন্সপেক্টৰ | মনৰ হাত খন কপিছিল | তথাপি নিজক সংযম কৰি পলিঠিনটো ল'লে | ময়ূৰীয়ে তাক এষাৰ মাত ও নিদিলে | তেনেকে ময়ূৰীৰ গাড়ী চলি গ'ল |

               ৰিক্সাৱালা মন কিবাকে নিজৰ ৰুমত সোমালে | আৰু ময়ূৰীয়ে দিয়া টোপোলাটো সি বিচনাত দলি মাৰি দিলে | তাৰ মনত অযুত প্রশ্ন ই বাহ ল'লে | ময়ূৰীয়ে ইন্সপেক্টৰ মনক হে চাগে ভালপায় | তেন্তে তাক তাই কিয় ভালপাওঁ কৈছিল,কিয় দুৰ্বল হোৱা বুলি কৈছিল | আচলতে চাগে ময়ূৰীয়ে তাক বন্ধু হিচাপে হে ভালপাব বিচাৰিছিল | সিয়ে চাগে কথাটো বেলেগ কৈ বুজিলে | 

তাৰ অন্তৰ খন ভাগি গ'ল ,সি যেন লাহে লাহে দুৰ্বল হৈ পৰিছিল ময়ূৰীৰ বাবে | কিন্তু আজি !

" তেন্তে তাই তাক কিয় ইমান মৰম কৰিছিল,কিয় বস্তবোৰ কিনি দিছিল,কিয় থাকিবলৈ ৰুমৰ ব্যৱস্থা কৰি দিছিল !"

সি ভাৱিছিল আচলতে ভুল তাৰ নিজৰ | কিয় সি বাওঁনা হৈ চন্দ্রলৈ হাত মেলিব লাগে | ময়ূৰী ক'ত আৰু সি ক'ত ! ময়ূৰী আৰু ইন্সপেক্টৰ মনৰ হে মিল আছে |

         সি বিচনাত পৰি গাৰুটো সাৱতি কান্দিলে | তাৰ আজি তৰালি আৰু অংকিতলৈ বহুত মনত পৰিলে | ক'ত বা আছে সিহত,কি খাইছে বা সিহতে |

- ঐ ভাইটি,ভন্টি তহত ক'ত আছ অ ! আহ না মোৰ কাষত এবাৰ | মই নিৰ্দোষী প্রমান হৈছো | তহত গুছি আহ না মোৰ কাষত | আমি আকৌ এখন ঘৰ সাজিম | মই,আকৌ ৰিক্সাচলাম | আহ মোৰ কাষত|

সি হুকহুকাই কান্দি দিলে | তাৰ নিজকে স্বাৰ্থপৰৰ দৰে লাগিল | সি নিজকে ক'লে -

   " মন তই স্বাৰ্থপৰ,তই এটা ভাল ঘৰত থাকিব পাই,ভাল কাপোৰ পিন্ধিব পাই তই তোৰ মৰমৰ অসহায় ভাতৃ-ভগ্নীক পাহৰি গ'লি | কিয় পাহৰি গলি তই যে এজন খাতি খোৱা মানুহ | "

 - নাই নাই মই স্বাৰ্থপৰ হব নোৱাৰো | নাই মই ভাল ঘৰত থাকিব নোৱাৰো | মোৰ ফটা চোলাটো প্রিয় নাই মই,ভাল কাপোৰ নিপিন্ধো | 

সি ময়ূৰীয়ে দিয়া কাপোৰ বোৰ খুলি পেলালে | সি আগৰ তাৰ ফটো ছোলাটো পিন্ধি ল'লে ,ভৰিলৈ কোছাই লোৱা লংপেন্টো পিন্ধি ল'লে |কান্ধত তাৰ চিনাকী গামোছা খন আৰি ল'লে আৰু ৰুমৰ পৰা ওলাই আহিল | সি ময়ূৰীক আৰু কেতিয়াওঁ দেখা নিদিয়ে | যি ময়ূৰীয়ে ইন্সপেক্টৰ মনৰ হে | সি ভায়েক ভনীয়েকক বিচাৰি ওলাই আহিল |

                 ব্রহ্মাপুত্র পানীৰে ভৰি পৰিছিল | কাৰন এতিয়া বাৰিষাৰ বতৰ | বালিচৰৰ ব্রহ্মাপুত্র আৰু পানী ভৰা ব্রহ্মাপুত্রৰ সৌন্দৰ্য বেলেগ বেলেগ | লাহে লাহে যান্ত্রিকতাৰ মহানগৰীত ৰঙীন সন্ধ্যা নামিছিল | লাহে লাহে বেছি ব্যস্ত হৈ পৰিছিল ৰাজপথ্ বোৰ | লাইটৰ প্রতিবিম্ব বোৰ ব্রহ্মাপুত্রৰ পানীত অপৰূপ সৌন্দৰ্যৰে ধৰা দিছিল | ব্রহ্মাপুত্রৰ পাৰত ময়ূৰী আৰু ইন্সপেক্টৰ মন | 

- কোৱা ময়ূৰী তুমি মোক ইয়ালৈ কিয় লৈ আনিছা ?

ইন্সপেক্টৰ মনে ময়ূৰীক প্রশ্ন কৰিছিল |

- মন তুমি তোমাৰ সিদ্ধান্ত সলনি কৰা |

- কোনটো সিদ্ধান্ত ?

- তোমাৰ ট্রেন্সফাৰৰ |

- কিয় ?

- কিয় তুমি নাজানা ?

- মই তোমাৰ কোন হয় ?

- তুমি মোৰ ভাল বন্ধু মন |

- কিয় বন্ধুত্বৰ পৰা প্রেম,বিবাহ হব নোৱাৰে নেকি ?

- পাৰে মন পাৰে | কিন্তু তুমি নুবুজা কিয় ?

- কি বুজিব লাগে ?

- তুমি মোৰ কথা নাজানা মন |

- জানো সেয়েহে মই তোমাক বেছি ভালপাওঁ ময়ূৰী |

- মন !

- অ ময়ূৰী,মই ও তোমাক ভালঘৰ এটাত ৰাখিব পাৰিম,ভাল খুৱাব পাৰিম,ভাল পিন্ধাব পাৰিম |

- মই জানো মন |

- তেন্তে কিয় তুমি মোৰ প্রস্তাৱ মানিব নোৱাৰা ?

- মন ?

- জানা ময়ূৰী | সেই পখিলা খেদা বয়সৰ পৰাই তুমি মই ভাল বন্ধু | তোমাৰ মোৰ ঘৰৰ মাজত ভাল সম্পৰ্ক | এই মনত আছে তোমাৰ ! আমি যে লুকাভাকু খেলিছিলো,দ'ৰা কইনা খেলিছিলো | তুমি যে কইনা হৈছিলা মাৰ চাদৰ খন গোটেই গাত মেৰিয়াই লৈছিলা | মোক যে কৈছিলা

" অ মোৰ দ'ৰাটো ভাত দিছো তোমাক খোৱাহি " মনত আছে তোমাৰ ? আছে ময়ূৰী ?

- আছে মন আছে | সকলোবোৰ কথাই মনত আছে ,কিন্তু এতিয়া যে কথাবোৰ বহুত বেলেগ মন |

সি ময়ূৰীৰ সন্মুখত আহিছিলে | তাইৰ কোমল গাল দুখনত হাত বুলাই কৈছিল |

- ময়ূৰী এতিয়াওঁ পাৰিম | তুমি মোৰ কইনা হবা,মই তোমাৰ দ'ৰা হম | তুমি এতিয়া ও মোক কবা " অ মোৰ দ'ৰাটো "

কথা খিনি কৈ সি ডাঙৰকৈ হাঁহি দিছিল | তাৰ হাঁহিৰ প্রতিধ্বনি হৈছিল ব্রহ্মাপুত্রৰ নিৰৱ পাৰত | ময়ূৰীয়ে ধৰ্য্য হেৰাই পেলাইছিল | তাই চিঞঁৰি মনক কৈছিল |

- বন্ধ কৰা মন | বন্ধ কৰা,,,,,,,,

তাই কান্দি দিছিলে |

- যিবোৰ কথা মাত্র এটা সপোন,যিবোৰ কথা মাত্র এটা কল্পনা তাক তুমি বাস্তৱ কৰিব চেষ্টা নকৰিবা মন | তুমি বহুত ভাল কইনা এজনী পাবা | বহুত মৰম লগা,মুখত প্রতিপল এটা মিঠা হাঁহি পিন্ধি থকা | এজনী ধুনীয়া মৰম লগা কইনা | 

- চুপ ময়ূৰী আৰু একো নকবা মোক |

- শুনাছোন মন,তুমি খাই ভালপোৱা মাছ ভাজি,মাংস ভাজি বনাই দিব | তুমি ন-কইনাৰ হাতেৰে খাই বহুত তৃপ্তি পাবা |

- বন্ধ কৰা ময়ূৰী | বন্ধ কৰা | 

সি ময়ূৰীৰ ভৰিত হাত থৈ কৈছিল | ময়ূৰীয়ে উচপ খাই উঠিছিল মনৰ অস্বাভাৱিক আচৰনত |

- ময়ূৰী তুমি বিশ্বাস কৰা মই তোমাক বহুত ভালপাওঁ,সেই ন-কইনা জনী তুমি হোৱা না মোৰ | আৰু এটা কথা শুনা ময়ূৰী তোমাক যদি মই নাপাওঁ যিয়ে তোমাক বিয়া পাতিব তাক কাতি দুছেওঁ কৰি মই ব্রহ্মাপুত্র ত ভহাই দিম | মনত ৰাখিবা |

ময়ূৰীৰ বুকুখন কপি উঠিল |

- ময়ূৰী গাড়ীত উঠা |

- মন 

- উঠা

তাই আৰু একো প্রশ্ন নকৰিলে | চিধাই গাড়ীত উঠিল | গাড়ী মনে চলালে | মনে কিছু সময় পাছত মনৰ ঘৰৰ সন্মুখত গাড়ী ৰখাই দিলে | ময়ূৰীৰ যে আজি ভয় ও লাগিছে |

- মন 

- সোমাই আহা | মা ঐ মা

মনে মাকক চিঞঁৰিছিল | কিছু সময় পাছত মাকে চাদৰৰ আছলত হাত মছি ওলাই আহিছিল |

- খুড়ী

- অ ময়ূৰী |

মনৰ মাকে কৈছিল |

- মা ইমান দিনৰ পৰা বিয়াৰ কথা কৈ আছা | আজি মই সিদ্ধান্ত লৈছোঁ বিয়া পাতিম |

আজি মনৰ আচৰনত মাকৰ লগতে ময়ূৰী ও আচৰিত হ'ল |

- মই বিয়া পাতিম কেবল ময়ূৰীক |

ময়ূৰী দুচকুৰে ধূৱলি কুৱলি দেখিলে | মনে এইবোৰ কি কৈছে |

- মন 

তাৰ মাকে কৈছিল |

- অ মা | মই ময়ূৰীক বিয়া পতাৰ সিদ্ধান্ত লৈছোঁ |

- তই পাগল হৈছ নেকি ? আৰু ময়ূৰী তুমি ও আৰু বেলেগ ল'ৰা নাপালা শেষত মোৰ ল'ৰাটো হে পালা |

- নহয় খুড়ী মই ,,,,,

- হব | তুমি যি ভাৱিছা সেই কথা এতিয়াৰ পৰা পাহৰি যোৱা ~

নাই তাই আৰু নোৱাৰিলে | তাই গাড়ীলৈ দৌৰ দিলে | পিছে পিছে মন 

- ময়ূৰী ,ময়ূৰী

নাই ইতিমধ্যে ময়ূৰীয়ে গাড়ী চলাই গুছি গ'ল |

        ময়ূৰীৰ দুচকুৰে মাত্র বাৰিষাৰ ধল নামিছে | তাইৰ কানত মাত্র এটা কথাই বাজি থাকিল " তুমি আৰু বেলেগ ল'ৰা নাপালা,শেষত মোৰ ল'ৰাটো হে পালা "

তাই কেতিয়াওঁ এনে কথাৰ আশা কৰা নাছিলে | গাড়ী চলাই আহি থাকোতে তাইৰ মন ৰিক্সাৱালা লৈ মনত পৰিল | সি কি কৰিছে জানো এতিয়া | তাই স্বাৰ্থপৰৰ দৰে ইমান সময় তাক পাহৰি থাকিলে |তাই ফোনটো উলিয়াই তালৈ ফোন লগালে | কিন্তু মোবাইল বন্ধ আছে | তাইৰ চিন্তা হ'ল | মনৰ আকৌ কি হ'ল সি কিয় মোবাইল বন্ধ কৰিছে | নাই তাই এতিয়া তাৰ ৰুমত যাব | তাই তাৰ ৰুমলৈ গ'ল | ৰুমত গৈ দেখে ৰুমৰ দৰ্জা খোল খাই আছে | তাই কিনি দিয়া কাপোৰ বোৰ বিচনাতে পৰি আছে | আৰু মোবাইলটো ও বিচনাত পৰি আছে | তাই ৰুমৰ মালিকক ও সুধিলে | কিন্তু নাই কোনোৱে গম নাপায় সি ক'ত গ'ল | তাইৰ মগজুই কাম নকৰা হ'ল | তাই আকৌ গাড়ীত উঠিলে | এইবাৰ মন ৰিক্সাৱালাক বিচাৰি যাত্রা কৰিলে | এইফালে নিশা ৰ সময় আগবাঢ়িল অন্য ফালে বৰষুণ |

              তৰালিৰ হাতত এখন মোনা,অংকিতৰ হাতত আনখন মোনা | সিহতে মহানগৰীৰ ৰাস্তাটো পাৰ হব লৈছে | অংকিতে তৰালিৰ হাত খনত ধৰি ৰাস্তা পাৰ হব লৈছে | এইফালে ৰাস্তা সম্পূৰ্ণ ৰূপে ব্যস্ত | তেনেতে স্পীদত অহা এখন গাড়ীয়ে তৰালি আৰু অংকিতক মহতিয়াই থৈ গ'ল | মূহুৰ্ত্ততে দুয়ো দুই ফালে নিঠৰ হৈ পৰি থাকিল | তেজেৰে লুটুৰি পুটুৰি হ'ল দুয়ো |

- ভাইটি,ভন্টি !

নিশাৰ ফুটপাথত মনে চিঞঁৰি উঠিল ,সকলো আচৰিত |

                                                        ক্ৰমশঃ ✍🏻 ৰাগ ৰঞ্জন

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page