মন ময়ূৰীৰ বিয়া ( খণ্ড নং ৩১ ) : Assames love story

  

        ভাৰ্গৱে কাগজ খন দেখি চিঞঁৰি উঠিল | " নাই নাই ৰাইমা তোমাক এৰি মই থাকিব নোৱাৰো ( Assames love story )|  ডিভ'ৰ্চ ৰ কথা তুমি চিন্তা নকৰিবা | হব মই ঘৰত নাযাওঁ "

          এইফালে ময়ূৰীয়ে দিন ৰাতি কষ্ট কৰিছে ভাৰ্গৱৰ মাকৰ লগত | নৰীয়া মাকে ও উপলব্ধি কৰিছে ময়ূৰীয়ে কৰা কষ্ট খিনি | এইফালে ভাৰ্গৱৰ মাকক মেডিকেলৰ পৰা ঘৰলৈ অনাৰ দুদিন হ'ল | কিন্তু বেমাৰ ভাল নহ"ল বৰঞ্চ দিনে দিনে বেয়াৰ ফালে হে গতি কৰিছে |

- আইজনী তুমি শুৱাগৈ যোৱা |

ভাৰ্গৱৰ মাকে ময়ূৰীক কৈছিলে |

- মা মই আপোনাক এৰি টোপনি যাৱ নোৱাৰো |

- নহয় আইজনী ! তুমি আৰু কিমান কষ্ট কৰিবা | দহদিন দহ মাহ গৰ্ভত ৰখা সন্তানে যেতিয়া মোৰ খৱৰ লোৱা নাই তেনেস্থলত তুমি বোৱাৰী হৈ,,,,

- নহয় মা ,তেওঁ কৰ্মত ব্যস্ত | আৰু তেওঁৰ কৰ্তব্য খিনি মই কৰিছোঁ | আৰু এজনী বোৱাৰী হিচাপে এয়া মোৰ দায়িত্ব |

- মোৰ আজি অনুভৱ হৈছে তুমি যেন মোৰ ছোৱালী 

- মা বোৱাৰী এজনী টো ছোৱালীৰ নিচিনাই | কাৰন ছোৱালী হ'ল ত্যাগৰ প্রতীক |

- আইজনী অ ,মোৰ বুকু খন বৰ বিষাইছে | এবাৰ তাক ফোনটো লগাই দিয়াছোন | বৰ কষ্ট কৰিছিলোঁ তাৰ কাৰনে | দেউতাকৰ অনুপস্থিতিত ঘৰৰ সকলো দিশ চম্ভালি তাক মানুহ কৰিছিলোঁ | তাৰ মুখ খন এবাৰ চাব পৰা হ'লে !

         ময়ূৰীয়ে আকৌ এবাৰ ভাৰ্গৱক ফোন লগাইছিল | সি ৰিচিভ কৰিছিল | আৰু ময়ূৰীয়ে ফোনটো লগে লগে ভাৰ্গৱৰ মাকক দি দিলে |

- হেল্ল'

- সোণ ,কি খৱৰ তোৰ ?

- অ মা ,আছো দিয়া

- এবাৰ তই মোৰ ওচৰত আহিবি নে ! তোৰ মুখ খন এবাৰ চাব পৰা হ'লে !

- উম যাম |মা 

- মই আৰু বেছি দিন নাথাকো অ সোঁণ |

- মা

- অ' তই সোণকালে আহ মোৰ ওচৰত | মানুহৰ জীৱন মাত্র এবাৰ | চকু মুদাৰ পাছত মই কোন মই ও পাহৰি যাম | আৰু তই ও মোৰ পুত্র এবাৰে হ'লি সেয়েহে শেষ আশা এবাৰ তোৰ মুখ খন চোৱা |

                  এয়াই মানৱ জীৱনৰ হেপাঁহ | আমি সকলোৱে জানো মৃত্যু চিৰন্তন সত্য | তথাপি আমাৰ মৃত্যু লৈ ভয় |  মানৱ জীৱনৰ এই সময় খিনিত হৈ যোৱা ঘটনা বোৰ মাত্র ক্ষন্তকীয় | সেয়েহে মানুহে জীয়াই থকা পৰ্যন্ত ইজনে সিজনৰ লগত মিলি থাকিব লাগে | 

           উকা কাপোৰৰে ধাকি থোৱা আছে নিঠৰ মৃত দেহ | সমাজৰ মানুহ বোৰ,আত্মীয় কুতুম্ব বোৰ আহিছে সহজ সৰল মানুহ জনীৰ মুখ খন শেষ বাৰৰ বাবে চাবলৈ | ময়ূৰীৰ দুচকুৰে মাত্র বাগৰিছে চকুলো | যিজনী মাতৃয়ে মাত্র শেষ আশা হিচাপে বিচাৰিছিল পুত্রৰ মুখ খন চাবলৈ | কিন্তু আশাবোৰ আশা হৈ থাকি গ'ল | 

মানুহৰ মাজত গুনা গথা আৰম্ভ হ'ল | দুৰ্ভগীয়া মাতৃ গৰাকীৰ মুখাগ্নী কোনে কৰিব | কুলংগাৰ পুত্র জন আজিওঁ ঘূৰি নাহিল |

- ৰাইজ মোৰ শাহু আইৰ মুখাগ্নী মই কৰিম |

- তুমি

সকলোৱে একে মুখে কৈ উঠিল |

- অ মই | বোৱাৰী মানে হৈছে ছোৱালী | যিহেতু ছোৱালীয়ে কৰিব পাৰে মই কিয় নোৱাৰো |

সকলোৱে তলমূৰ কৰিছিল | এজনী বোৱাৰী ৰ কথাত | হয় এয়াই হৈছে প্রকৃত বোৱাৰী | শিক্ষা দীক্ষা | চাকৰি ৰ ফালৰ পৰা সকলো দিশত আগবঢ়া | যি সময়ত আমাৰ সমাজত তেনে কিছুমান নাৰী অহংকাৰী হয় | সেই সময়ত ময়ূৰীয়ে দেখাইছে নিজৰ পৰিচয় | সমাজ খনৰ নতুন মুখ |

ইতিমধ্যে মানুহ জনীক শ্মশানত নিবলৈ সাজু হ'ল | ময়ূৰীয়ে শুভ্র সাজ এযোৰ পিন্ধী ল'লে ( Assames love story )| 

        তেনেতে সকলো আচৰিত | ময়ূৰী চকুৰ পতা বহল হৈ গ'ল | 

ভাৰ্গৱ লগত এজনী আধুনীকা নাৰী | জিনচ্ ,চকুত গাগৰ্চ ,হাই হিল পিন্ধা | ভাৰ্গৱে চোতালত শুভ্র সাজত পৰি থকা মৃত দেহটো দেখিছিল | সি বুজি পাইছিল সেয়া তাৰ মাকৰ মৃতদেহ | তাৰ বহু পলম হৈ গ'ল | সি চিধাই ময়ূৰীৰ কাষত আহিছিল | জোৰকৈ ময়ূৰীৰ হাতত ধৰি সি তাইক তানি লৈ গৈছিল ভিতৰৰ কোঠাত |

- ময়ূৰী

- কোৱা

- মোৰ লগত যে আহিছে ছোৱালী জনী

- কি হ'ল

- সেইজনী মোৰ অফিচৰ বছ |

- অ'

তাই আতৰি আহিব লৈছিল | সি আকৌ তাইৰ হাত খনত থাপ মাৰি ধৰিছিল |

- ৰবা কথা আছে

- কোৱা

- মই তাইৰ আগত তোমাৰ চিনাকী বেলেগ দিছোঁ |

- ঠিক আছে |

- শুনা তুমি আমাৰ ঘৰৰ কাম কৰা ছোৱালী বুলি কৈছোঁ |

- হব |

তাই কোনো ধৰনৰ প্রতিক্ৰিয়া প্রকাশ নকৰি সহজ ভাৱে কৈ দিলে |

- আচলতে কি জানা ময়ূৰী ! ব্যক্তিগত খণ্ডৰ কাম | সেয়েহে বছক মেনেজ কৰিব লগা হয় নিজা স্বাৰ্থ ত | তুমি মোৰ পত্নী বুলি জনা হ'লে হয়টো মোক কামৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিব | তেতিয়া মই,,,,,,

 ময়ূৰী তাৰ ওচৰৰ পৰা আতৰি গৈছিল | এইফালে যিহেতু ভাৰ্গৱ আহি পালে গতিকে সকলোৱে আশা কৰিলে যে ভাৰ্গৱে মুখাগ্নী কৰিব | তেনেতে এজনে আহি ভাৰ্গৱক ক'লে !

- ঐ ভাৰ্গৱ কাপোৰ সলনি কৰ | মুখাগ্নী কৰিব লাগিব |

- মই নোৱাৰিম নহয় | মই পৰষী যাৱই লাগিব নহ'লে মোৰ চাকৰি যাৱ | মৰাটো মৰিয়ে গ'ল কিন্তু মোৰ জীৱনটোৰ কথা আছে |

            ভাৰ্গৱৰ কথা শুনি সকলোৰে ঘৃনা লাগিল | এয়াওঁ এজন সন্তান নে ,যেন পৃথিৱীত চাকৰি অকল সি কৰিছে |

- ৰাইজ বলক | মই সাজু

ময়ূৰীৰ কথা ত সকলোৱে মৃতকক লৈ শ্মশানলৈ যাত্রা কৰিলে |

    " ৰাম নাম সত্য হে,ৰাম নাম সত্য হে "

চিতাত তোলা হ'ল ভাৰ্গৱৰ মাকৰ মৃতদেহ | আজি এজন পুত্র ৰ সন্মুখত বোৱাৰীয়ে মুখত সংযোগ কৰিব অগ্নী | এয়া চাগে প্রথম উদাহৰণ | যি উদাহৰণৰ বাটকতীয়া ময়ূৰী |  দাউ দাউ কৈ জ্বলি উঠিল চিতা | জুই গ্রাস কৰি পেলালে এজনী আশা বুকুত বান্ধি গুছি যোৱা দুৰ্ভগীয়া মাতৃক |

           ময়ূৰী শাহুয়েকৰ চিতাৰ জুইৰ মাজত দেখিছিল | ভাৰ্গৱৰ দৰে বিশ্বাস ঘাটক পুৰুষ এজনক ছৱি | ধৈৰ্য্য হৈছে ময়ূৰীৰ প্রধান অস্ৰ | সি ভাৱিছিল | ময়ূৰী মূৰ্খ চাগে | কিন্তু ময়ূৰী মুখ লজ্জাৰ ভয়ত প্রতিবাদ কৰা নাছিল | কিন্তু তাইবুজি পাইছিল ভাৰ্গৱৰ লগত অহা জনী ভাৰ্গৱৰ কোন হয় | সি ময়ূৰীক তাইৰ আগত চিনাকী কৰাই দিছে ঘৰৰ কাম কৰা ছোৱালী | তাক লৈ তাইৰ দুখ নাই | তাইৰ নিজস্ব সম্পদ বোৰ ভাৰ্গৱে বদনামী কৰিব নোৱাৰে | ময়ূৰীয়ে এতিয়া এটা সিদ্ধান্ত লব | যি সিদ্ধান্তই তাইক এটা বেলেগ পথ দেখাব | 

    

             ক্ৰমশঃ ✍🏻 ৰাগ ৰঞ্জন

বিঃদ্ৰঃ Social Media Journalism ফেচবুক গ্ৰুপৰ এগৰাকী সন্মানীয় সদস্য ৰাগ ৰঞ্জনৰ দ্বাৰা গ্ৰুপত প্ৰকাশিত ( Assames love story )।আপোনালোকেও যদি কোনো লেখা বা গল্প কবিতা,বা-বাতৰি ইত্যাদি আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰিব বিছাৰে তেন্তে আপোনালোকৰ লেখা সমূহ আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপত প্ৰকাশ কৰিবলৈ নতুবা আমাৰ ফেচবুক পেজ/ SMJ24 ৰ মুখ্য পৰিচালন সঞ্চালক দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ ইনবক্সত প্ৰেৰণ কৰিবলৈ আহ্বান জনালো।নিৰ্বাচিত লেখা সমূহ লেখকৰ নাম আৰু ছবি সহ আমাৰ ৱেবছাইটত প্ৰকাশ কৰা হব,ধন্যবাদ।

আমাৰ ফেচবুক গ্ৰুপৰ লিংক - SMJ24.facbookgroup

আমাৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - www.SMJ24.facebook page

দিব্য জ্যোতি দত্তৰ ফেচবুক পেজৰ লিংক - Dibya Jyoti Dutta/Fb page